کاه مکی را بشناسیم
گیاه کاه مکی را بشناسیم
گیاهی است که در کتب طب سنتی با نام های کاه مکه و کاه مکی و گورگیاه و کورگیاه و اذخر و کزنه دشتی و در کتاب شلیمر گربه دشتی نوشته شده اند.
مشخصات کاه مکی
گیاهی است پایا دارای ساقه راست به بلندی 30 سانتیمتر و چون برگ های فروانی دارد به صورت انبوه در محیط های کشت در می آید. گیاه بسیار معطری است و قسمت زیرزمینی یا بیخ گیاه ضخیم و معطر و از آن اسانس زرد رنگی تهیه می شود، گل های آن متعدد، انبوه، سفید رنگ و معطر می باشد و با طعم تند و گزنده زبان است.
این گیاه به حالت وحشی در شمال آفریقا، ایران، عربستان تا جنوب غربی افعانستان و پنجاب هندوستان انتشار دارد. در ایران در نواحی غرب ایران در قصر شیرین، صالح آباد، کوه جوبر و در بلوچستان می روید. در عربستان و بلوچستان علوفه شتران است.
خواص کاه مکی را بدانیم.
در هند از جوشانده گیاه به عنوان تب بر استفاده می شود. اسانس آن برای تسکین درد روماتیسم و دردهای عصبی به مواضع می مالند. از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی خیلی گرم و خشک است. ریشه آن خیلی قابض و کمی گرم است. خوردن دم کرده گیاه برای رفع نفخ و گاز مفید است. مدر است و قاعده آور و مداومت در خوردن دم کرده آن برای تسکین درد مفاصل سرد مفید است. مضمضه آن در دهان و مالیدن آن به لثه ها برای رفع درد دندان و تقویت لثه ها نافع است. اگر با 5 گرم فلفل دم کرده و بخورند برای رفع تهوع، آشفتگی و ترس مفید است و اگر با ترنجبین مخلوط و خورده شود برای استسقا و ناراحتی کلیه و ریه و تقویت دهانه معده و تقویت کبد و باز کردن انسداد مجاری کبد و قطع خون روی از سینه نافع است.
از غلات اسانس دار گونه های دیگری از این جنس نیز از نظر اسانس معروف و در صنعت عطرسازی کاربرد دارد که در ادامه به شرح آن پرداخته می شود.
همچنین بخوانید: ریه و درمان بیماری های آن
گونه های دیگر کاه مکی
گیاهی است پایا با برگ های معطر و دارای بویی شبیه لیمو از تقطیر قسمت بالای برگ های گیاه اسانسی تهیه می شود که تا 85 درصد آن سیترال است. مقدار سیترال در اقلیم های مختلف که گیاه می روید متفاوت است و از 70 – 85 درصد تغییر می کند. بهترین موقع تهیه اسانس از گیاه در سن 18-24 ماهگی است. در اسانس گیاه علاوه بر سیترال در حدود 7 درصد سیترونلول و حدود 4 درصد ژرانیول یافت می شود. رنگ اسانس زرد و معمولا اگر تازه باشد در 3 برابر حجم خود الکل 70 درجه حل می شود. معمولا این گیاه را پرورش می دهند. در یک گزارش آمده است که به طور وحشی در منطقه میسوری هند می روید. در ایران تا به حال شناسایی نشده است. در گزارش دیگری آمده است که در اسانس این گیاه سیترال و میرسن یافت می شود.
در چین تمام اندام گیاه را قبل از گل کردن کنده و در آب و یا مخلوط با گوشت می جوشانند و سوپی به دست می آید که برای معالجه سرفه، سرماخوردگی، قطع اخلاط خونی و صاف کردن صدا مفید است. ریشه آن مدر است و معرق، در تمام مناطق خاور دور از دم کرده برگ های آن برای استحمام معطر استفاده می کنند که برای کاهش ورم ها، قطع بوی بد بدن، اصلاح گردش خون، معالجه التهاب پوست و تاول ها، التیام بریدگی و جراحت های پوست، ناراحتی های مثانه مفید است.
خوردن دم کرده برگ های آن بادشکن و محرک است و به هضم غذا کمک می کند و فشار مربوط به حمله آسم را کاهش می دهد. در مالایا برگ های گیاه را به عنوان مدر ملایم، تونیک و برای دوره نقاهت پس از وضع حمل به کار می برند و از اسانس آن به مواضع دردناک روماتیسمی و شکستگی استخوان می مالند و مفید است.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
اذخر مکی را با خواص درمان تب، سرفه و سرماخوردگی، درمان سرطان، رفع مشکلات گوارشی، درمان کم خونی، درمان درد و التهاب مفاصل، افزایش کارایی مغز، جلوگیری از عفونت های قارچی یا باکتریایی، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.