وضعیت بدن هنگام بروز ترس
روند عملکرد بدن و وضعیت بدن هنگام بروز ترس
آرایش بیولوژیک بدن ما همانند سیستم زیست شناختی بشر اولیه است، با این تفاوت که مبارزه یا فرار در آن زمان مناسب ترین واکنش شرایط تهدید به شمار می رفت و کارایی جسمانی (قدرت و سرعت) به عنوان شرط تعیین کننده بقا در موقعیت های خطر و اضطراب بود.
روند عملکرد بدن هنگام مبارزه یا فرار زمانی اتفاق می افتد که فرد احساس خطر یا تهدید می کرد. بدن انسان نمی تواند میان خطرات واقعی و غیر واقعی تفاوتی قائل شود. برای آن که بدن بتواند در شرایط تهدید واقعی، واکنشی سریع نشان دهد فعالیت بدن حتی هنگام تصور خطر نیز ضروری است. ترس ذهنی بدون وجود ترس خارجی منجر به بیش فعالی بدن می گردد. نیازی به فعالیت بدنی در خیلی از ترس ها نیست. اگر موقعیت خاصی عجولانه و به طرز نادرستی خطرناک ارزیابی شود فعالیت بدنی نشان از یک هدایت نادرست و نا به جا دارد. این امر منجر به حالت انقباضی و گرفتگی بدن می شود که به دلیل عدم تحرک همان طور باقی می ماند. فعالیت بدنی برای افراد ترسو بسیار مهم و کمک کننده است.
وضعیت بدن هنگام بروز ترس
مفاهیم مبارزه و فرار در خیلی از موقعیت های ترس عینا و به درستی به کار گرفته نمی شود. مبارزه دلالت دارد بر نزدیک شدن به موقعیت تولید ترس و فرار به معنای هر نوع عقب نشینی از موقعیت های ناراحت کننده است. البته واژه فرار شامل انگیزه و محرک فرار نیز می گردد و فقط فعل فرار را در بر نمی گیرد.
واکنش هشدار دهنده
انواع مختلف واکنش های ترس و اضطراب به وسیله سیستم عصبی ناخودآگاه و از طریق مراکز فوقانی مغز هدایت و فرماندهی می شوند. این سیستم همه جریانات بدن را به تنهایی و بدون دخالت اراده ما هدایت می کند. واکنش های جسمانی به ترس از طریق سیستم عصبی غیرارادی هدایت می شوند.
ترس حاد و شدید بر سیستم عصبی غیرارادی تاثیر می گذارد و باعث فعالیت سریع و بیش از حد آن می گردد. این حالت را واکنش هشدار دهنده می نامند که دو مرحله دارد مرحله شوک یا ترس، مرحله مبارزه یا فرار، که در ادامه به معرفی این دو مرحله پرداخته می شود.
همچنین بخوانید: اندام های حیاتی بدن در معرض خطر
مرحله شوک یا ترس
تهدید شدید و ناگهانی معمولا به یک شوک ابتدایی و کوتاه منجر می شود که در زبان عامیانه به هول یا تکان معروف است. سیستم عصبی پاراسمپاتیک، در اعمال واکنش تاثیر خود را به شکل ناتوانی آنی نشان می دهد. واکنش به ترس و وحشت خود را به شکل ضعف در جریان گردش خون، سرگیجه، ترس از غش و بی هوشی، تنگی نفس، احساس خفگی، تهوع و استفراغ، احساس دفع ادرار یا مدفوع، اسهال، انقباض معده، ضعف عضلانی مانند ناتوانی زانوها، سرخی چهره یا گریه شدید و دیوانه وار نشان می دهد انسان در این مرحله احساس فلج بودن و درماندگی دارد.
افراد بسیاری که دچار حالات ترس هستند در مرحله شوک یا ترس گرفتار باقی می مانند و در این مرحله نمی توانند به یک واکنش منطقی دست یابند.
فرد دارای فشار خون پایین در اثر واکنش به ترس ممکن است فشارش افت بیشتری کند و سبب بروز حالت هایی چون سرگیجه یا حتی ضعف و بی هوشی در او گردد به ویژه زمانی که فرد تحرکی نداشته باشد. به دنبال این حالت افزایش ضربان قلب بر اثر ترس باعث بالا رفتن فشار خون می شود. البته اگر این حالت برای فردی ناشناخته باشد تغییرات فشار خون به عنوان وضعیتی ترسناک در نظرش مجسم خواهد شد.
مرحله مبارزه یا فرار
بدن پس از واکنش به ترس از طریق بخش فعال سیستم عصبی غیر ارادی وارد مرحله مبارزه یا فرار می شود یعنی به وسیله سیستم سمپاتیک به عملکردی سریع و بالا می رسد. این حالت به واکنش آمادگی معروف است و به معنی آن است که بدن برای مبارزه یا فرار سریعا به آمادگی بالایی دست می یابد. در این حالت تمامی جریانات غیر ضروری بدن مانند اشتها، عمل هضم، مسائل جنسی، سیستم ایمنی برای مقابله با بیماری ها که در آن لحظه مورد نیاز نیستند متوقف می شوند.
به این ترتیب تمام انرژی فرد خیلی سریع می تواند در خدمت واکنش به ترس قرار گیرد. بسیاری از ترس های بیمار گونه (فوبیا) از یک واکنش مبارزه – فرار بسیار سریع و افراطی است که در اثر ترشح آدرنالین بروز می کند. ترس سبب افزایش در ترشح هورمون های مربوط به استرس (فشار روانی) فرد می شود.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
معجون تقویت قلب را بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.
