همه چیز درباره ایدز، علائم و پیشگیری
با همه چیز درباره ایدز، علائم و پیشگیری آشنا شوید!
ایدز هفدهمین علت مرگ و میر در ایالت متحده آمریکا را تشکیل می دهد، ایدز در واقع مجموعه ای از بیماری ها می باشد که در آن ها ضعف سیستم ایمنی به میزان زیاد نقش مهمی را بازی می کند. نقص ایمنی شدید باعث می گردد که بسیاری از عفونت های فرصت طلب محیط مناسبی برای رشد خود پیدا نمایند. حضور این عفونت های فرصت طلب و بعضی از انواع بیماری ها از علایم اصلی ایدز هستند.
عفونت با ویروس نقص ایمنی انسان که اصطلاحا به آن HIV (اچ آی وی) گفته می شود می تواند منجر به سندروم نقص ایمنی اکتسابی یا همان ایدز گردد. در طی بیست سال اخیر بیشتر از همه بیماری ها، از بیماری ایدز مطلب نوشته شده و بیشتر از همه درباره آن تحقیق شده است. با وجود پیدایش داروهایی که پیشرفت این عفونت را محدود می سازد با این حال هنوز هیچ واکسنی برای مقابله با این بیماری کشف نشده است و تعداد مبتلایان به عفونت اچ آی وی همچنان افزایش می یابد.
دانشمندان عقیده دارند که اچ آی وی از آفریقا منشا گرفته است و در آنجا نوع مشابهی از این ویروس در بعضی از انواع میمون ها دیده می شود. آن ها معتقدند که این ویروس از طریق گاز گرفته شدن یک انسان توسط یک میمون و انتقال ویروس آن از طریق بزاق میمون صورت گرفته است سپس این انسان ویروس را از طریق تماس جنسی یا سایر روش های انتقال به فرد دیگری منتقل نموده و به همین ترتیب افراد مبتلا به ویروس زیاد شده اند. اولین موارد بیماری ایدز در سال 1981 میلادی در گروهی از مردان همجنس باز که دچار ذات الریه و سرطان پوست شده بودند در لوس آنجلس آمریکا گزارش شد. دو سال بعد این ویروس شناسایی و کشف شد و نام آن را اچ آی وی گذاشتند.
اچ آی وی باعث آلوده شدن و انهدام تدریجی سلول های سیستم ایمنی و ضعیف شدن پاسخ این سیستم به عفونت ها و سرطان ها می شود. افرادی که به اچ آی وی آلوده می شوند ممکن است به مدت چندین سال هیچ گونه علایمی از بیماری را نشان ندهند یا اینکه ممکن است به طور مکرر دچار عفونت های خفیف و طول کشیده شوند. وقتی سیستم ایمنی بدن به شدت ضعیف می شود افراد به ابتلا عفونت های شدیدی که توسط میکروب ها که معمولا در حالت عادی بی ضرر هستند مستعد می گردند. آن ها همچنین به چندین نوع سرطان نیز حساس و مستعد می شوند. ایجاد بعضی از بیماری های خاص یا سرطان ها منجر به تشخیص بیماری ایدز در افراد می گردد.
میزان شیوع افراد مبتلا به ایدز !
تا سال 1998 میلادی حدود 22 هزار نفر در بریتانیا آلوده به اچ آی وی شده بودند که هر سال حدود 2000 مورد جدید نیز به آن اضافه می گردد. امروزه در جهان حدود 42 میلیون نفر به این ویروس آلوده هستند که 90 درصد آن ها از وجود بیماری خودشان اطلاعی ندارند. از سال 1995 میلادی با کشف داروهایی که از پیشرفت این بیماری تا حدود زیادی جلوگیری می کند از تعداد مرگ و میرهایی که بر اثر ایدز به وقوع می پیوند به میزان زیادی در کشورهای پیشرفته کاسته شده است. در بریتانیا تعداد مرگ ها بر اثر ایدز از 1667 نفر در سال 1995 به تعداد 444 نفر در سال 1998 میلادی کاهش یافته است. مشکل ایدز در کشورهای عقب مانده و در حال توسعه جهان بسیار بیشتر از کشورهای پیشرفته می باشد زیرا در این کشورها تعداد مبتلایان به ایدز بسیار بیشتر و امکان دسترسی این بیماران به داروهای جدید به خاطر گرانی آن ها وجود ندارد.
نحوه انتقال بیماری !
اچ آی وی در مایعات بدن افراد آلوده شامل خون، منی، ترشحات مهبل، بزاق و شیر مادر وجود دارد. شایع ترین راه انتقال این بیماری به وسیله مقاربت جنسی از طریق مهبل، مقعد و یا دهانی می باشد. افرادی که سایر بیماری های مقاربتی را هم دارند بیشتر در خطر آلودگی به اچ آی وی و انتقال آن به دیگران می باشند. افراد معتادی که از سرنگ های آلوده به ویروس به طور مشترک استفاده می کنند در خطر زیادی برای آلوده شدن به اچ آی وی هستند. همچنین کارکنان پزشکی نیز در خطر فرو رفتن اتفاقی سوزن آلوده به دستشان می باشند.
عفونت اچ آی وی می تواند از طریق یک مادر آلوده به این ویروس در هنگام بارداری به جنینش انتقال یابد و یا اینکه بعد از زایمان با شیر دادن به نوزادش موجب آلوده شدن او گردد. این ویروس همچنین می تواند از طریق انتقال خون و یا گرفتن یک عضو پیوندی از فرد آلوده منتقل شود. با این حال در اکثر کشورها خون های اهدایی و نیز اعضای پیوندی را قبل از استفاده از نظر وجود آلودگی به اچ آی وی آزمایش می کنند و در نتیجه انتقال آلودگی از طریق بسیار کم می باشد.
عفونت اچ آی وی بر اثر تماس های معمولی و روزانه افراد با یکدیگر مثل دست دادن، سرفه کردن و یا عطسه کردن منتقل نمی شود و هیچ خطری برای کسانی که در کنار یک فرد آلوده به اچ آی وی کار و زندگی می کنند وجود ندارد.
همچنین بخوانید: احساس گناه در افراد مبتلا به ایدز
علت ایجاد ایدز چیست !؟
اچ آی وی وارد جریان خون شده و سلول هایی که دارنده گیرنده سی دی 4 بر روی سطح شان می باشند را آلوده می سازد. این سلول ها شامل نوعی از گلبول های سفید هستند که به آن ها لنفوسیت سی دی 4 گفته می شود و وظیفه آن ها مقابله با عفونت ها می باشد. ویروس در سلول سریعا تکثیر یافته و باعث انهدام آن می شود.
در ابتدا سیستم ایمنی با وجود آلوده شدن ممکن است عملکرد طبیعی خود را داشته باشد و به مدت چندین سال هیچ گونه علایمی ایجاد نشود. با این حال تعداد لنفوسیت های سی دی 4 در نهایت شروع به کم شدن می کنند. به خصوص اگر عفونت را درمان نکنیم و باعث مستعد شدن بیمار به ابتلا به سایر عفونت ها و بعضی از انواع سرطان ها می شود.
بیماری ایدز چه علایمی دارد !؟
اولین علامت عفونت اچ آی وی می تواند در عرض 6 هفته که از ورود ویروس به بدن می گذرد ایجاد شود. بعضی از افراد علایمی شبیه به یک سرماخوردگی یا آنفولانزای ساده را نشان می دهند که ممکن است تعدادی یا تمام علایمی مانند بزرگ شدن غدد لنفاوی، خستگی و درد عضلات، تب، بثورات پوستی، گلو درد را داشته باشد.
این علایم معمولا بعد از چند هفته از بین می روند و بسیاری از افراد آلوده به اچ آی وی کامل احساس سلامتی می کنند. با این حال در بعضی افراد ممکن است اختلالات جزیی مانند بزرگ باقی ماندن غدد لنفاوی، عفونت های دهانی مثل برفک دهان، بیماری لثه، عفونت های پایدار هرپس سیمپلکس مثل تب خال، زگیل های تناسلی گسترده، خارش پوست، کاهش وزن، لکه های باردار سفید رنگ در دهان ایجاد شوند.
مدت زمانی که از آلوده شدن یک فرد به اچ آی وی تا بروز علایم ایدز لازم است در افراد مختلف متفاوت می باشد و می تواند از یک سال تا 14 سال باشد. اغلب افراد از ابتلا خود به عفونت اچ آی وی بی اطلاع هستند و بعد از چند سال که دچار عفونت های شدید و یا بعضی از انواع سرطان ها شدند به وجود ایدز در خودشان پی می برند.
عوارض اچ آی وی چیست !؟
تنها عارضه عفونت اچ آی وی ایجاد ایدز می باشد. یک شخص آلوده به عفونت اچ آی وی را هنگامی می گوییم دچار ایدز شده است که به بعضی از بیماری های مرتبط با ایدز دچار گردد. این بیماری ها شامل عفونت های فرصت طلب (عفونت هایی که فقط در افرادی که سطح ایمنی آن ها کاهش یافته ایجاد بیماری می کند.) بعضی از انواع سرطان ها و اختلالات سیستم عصبی که ممکن است باعث زوال عقل، گیجی و از دست دادن حافظه شوند هستند.
عفونت های فرصت طلب عفونت هایی هستند که ممکن است به وسیله باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها ایجاد شوند و اغلب می توانند مرگبار و کشنده باشند. یکی از شایع ترین بیماری هایی که در افراد مبتلا به ایدز دیده می شود عفونت شدید ریه ها می باشد. سایر بیماری های شایع انگلی عبارتند از اسهال های طولانی مدت و بیماری توکسوپلاسموزیس که می تواند مغز را گرفتار کند.
کاندیدا آلبیکانس، قارچی است که می تواند باعث عفونت های سطحی ضعیفی در افراد سالم شود اما این قارچ در افراد مبتلا به ایدز باعث عفونت های شدیدی می شود. قارچ کریپتوکوکوس ممکن است باعث بروز تب، سر درد و عفونت های ریوی گردد. عفونت های باکتریایی که در بیماران مبتلا به ایدز بیشتر دیده می شود عبارتند از سل و لیستریوزیس که ممکن است باعث مسمومیت خونی شوند. عفونت های ویروسی شامل آن هایی هستند که توسط ویروس های هرپسی ایجاد می شوند، این عفونت ها می توانند مغز را گرفتار ساخته و باعث بیماری مننژیت و آنسفالیت ویروسی شوند.
شایع ترین نوع سرطان در بیماران مبتلا به ایدز نوعی سرطان پوست می باشد به نام سارکوم کاپوزی که به غیر از پوست ممکن است داخل دهان و اعضا داخلی بدن مثل ریه ها را نیز گرفتار سازد. سایر انواع سرطان ها که به طور شایع در بیماران مبتلا به ایدز دیده می شوند عبارتند از سرطان گردن رحم و لنفوم، که اغلب مبتلایان به ایدز به آن ها دچار می شوند.
نحوه تشخیص ایدز !
اگر شما مشکوک هستید که ممکن است به اچ آی وی آلوده شده باشید، باید یک آزمایش خون بدهید تا مشخص گردد که آیا آنتی بادی های ضد ویروس در بدن شما وجود دارد یا خیر!؟ اگر نتیجه آزمایش اچ آی وی منفی بود پزشک به شما توصیه خواهد نمود که سه ماه دیگر دوباره مراجعه نمایید تا دوباره آزمایش خون انجام شود زیرا از هنگامی که ویروس وارد بدن می شود مدتی وقت لازم است تا آنتی بادی ها در بدن ساخته شوند. همچنین تشخیص عفونت اچ آی وی در نوزادانی که از مادران آلوده به ویروس به دنیا می آیند مشکل می باشد زیرا آنتی بادی های مادر ممکن است تا 18 ماه هم در خون کودک باقی بماند.
ایدز وقتی تشخیص داده می شود که بیماری های مرتبط با ایدز مثل عفونت پنوموسیستیس ایجاد شود و یا این که در آزمایش خون مشخص گردد که تعداد لنفوسیت های سی دی 4 از سطح معینی پایین تر رفته است.
نحوه درمان بیماری ایدز به چه صورت می باشد ؟!
اگر نتیجه آزمایش اچ آی وی شما مثبت اعلام شد، شما باید تحت نظر یک متخصص بیماری های عفونی قرار بگیرید. درمان دارویی ممکن است وقتی که تشخیص عفونت اچ آی وی برای شما داده شد و یا وقتی که تعداد لنفوسیت های سی دی 4 شما کاهش یافت شروع شود. با پیشرفت هایی که در درمان چند دارویی با داروهای ضد ویروس ایجاد شده است، می توان به میزان زیادی از پیشرفت عفونت اچ آی وی به سمت ایدز جلوگیری نمود.
وقتی که ایدز ایجاد شد، عفونت های فرصت طلب آماده حمله می شوند. در بعضی موارد ممکن است برای پیشگیری طولانی مدت از این عفونت ها، از درمان های دارویی استفاده کرد. هنوز هیچ معالجه ای برای عفونت اچ آی وی کشف نشده است اما ایجاد داروهای موثر باعث شده است که در کشورهای پیشرفته که افراد قدرت خرید این داروها را دارند، این بیماری از یک بیماری سریعا کشنده به یک بیماری مزمن تبدیل شود. از وقتی که این درمان های ترکیبی با استفاده از چند داروی ضد ویروسی در درمان ایدز به کار رفته است، میزان مرگ و میر در مبتلایان به ایدز در کشورهای پیشرفته به میزان زیادی کاهش یافته است.
با این حال برای اکثر مبتلایان به ایدز که در کشورهای جهان سوم زندگی می کنند آینده مایوس کننده ای وجود دارد. فقط تعداد کمی از آن ها به درمان های جدید دسترسی پیدا می کنند و در مورد سایر افراد که تحت درمان قرار نمی گیرند در عرض ده سال نیمی از آن ها خواهند مرد.
نحوه پیشگیری از ایدز را بدانیم !
با آموزش افراد از سنین پایین درباره خطرات عفونت اچ آی وی می توان از بروز آن پیشگیری نمود. دو نکته اصلی که هر کسی باید در جلوگیری از انتقال جنسی این عفونت رعایت نماید عبارت است از استفاده از کاندوم در هنگام مقاربت جنسی، پرهیز از ارتباط جنسی با افراد مختلف، همچنین توصیه می گردد که قبل از اینکه با شریک جنسی خود مقاربت بدون کاندوم انجام دهید حتما آزمایش ایدز داده و از منفی بودن آن مطمئن شوید. گروه های خاص همچنین نیاز به احتیاط های ویژه ای دارند برای مثال افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی باید از سرنگ های تمیز استفاده نموده و سرنگ مشترک با دیگر افراد نداشته باشند.
افرادی که مبتلا به عفونت اچ آی وی هستند باید مراقب باشند که خون یا دیگر مایعات بدنشان با افراد دیگر تماس نداشته باشد و همیشه باید در هنگام مراجعه به دندان پزشکی یا سایر موارد پزشکی آن ها را از عفونت خود آگاه سازند. خانم های مبتلا به عفونت اچ آی وی که حامله هستند ممکن است برای کاهش خطر انتقال عفونت به نوزادشان نیاز به مصرف داروهای ضد ویروس داشته باشند و همچنین ممکن است به آن ها توصیه شود که کودک خود را با عمل سزارین به دنیا بیاورند و از دادن شیر خود به نوزاد پرهیز نمایند.
از آنجایی که هنوز هیچ واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به عفونت اچ آی وی کشف نشده و هیچ معالجه ای برای ایدز ایجاد نشده است، پیشگیری اولیه مطمئن ترین روش برای توقف انتقال ویروس می باشد. پیشگیری اولیه شامل تمام مواردی می باشد که برای ارتقا بهداشت و پیشگیری از ابتلا به عفونت اچ آی وی صورت می گیرد. روش های رایج پیشگیری اولیه عبارتند از آموزش بهداشت عمومی، ارتقا فعالیت های بهداشتی، اطلاع رسانی درباره روش های جلوگیری از بارداری، در دسترس بودن وسایل حفاظتی مثل کاندوم، اقدامات خاصی که برای پیشگیری از عفونت اچ آی وی انجام شود عبارتند از خودداری از فعالیت جنسی با افراد آلوده به اچ آی وی، خودداری از فعالیت های جنسی مضر مثل ارتباط جنسی از طریق مقعد (زیرا ممکن است باعث آسیب به بافت های بدن شود)، عدم استفاده از مواد مخدر تزریقی، عدم استفاده از وسایل شخصی دیگران مثل مسواک تیغ یا سایر وسایلی که ممکن است حاوی خون یا ترشحات بدن باشند.
همچنین بخوانید: سوالات و جواب هایی در مورد ایدز
انجام آزمایش آنتی بادی اچ آی وی در هنگامی که قصد حامله شدن وجود دارد، اکثر موارد انتقال اچ آی وی شغلی در حرفه پزشکی و بهداشتی رخ می دهد، به طوری که در پرستاران، تکنسین های آزمایشگاهی و پزشکان این احتمال بیشتر وجود دارد. در اینجا چند روش پیشگیری اولیه برای پرستاران و سایر افرادی که به حرفه پزشکی مشغول هستند آورده شده است، همیشه احتیاط های استاندارد را به کار ببرید، دست ها را به طور مرتب بشویید، تمام وسایل تیز و برنده را با احتیاط بردارید، از محفظه های مقاومی که برای وسایل تیز یک بار مصرف ساخته شده اند استفاده نمایید. هیچ گاه دوباره اقدام به گذاشتن در پوش سوزن نکنید. برای پیشگیری از انجام تنفس دهان به دهان در مواقع ضروری همیشه وسایل تنفس مصنوعی را در دسترس داشته باشید.
یک بار مواجه شدن با خون آلوده به اچ آی وی تقریبا یک در 300 احتمال منجر شدن به عفونت اچ آی وی را دارد که در مقایسه با هپاتیت ب که این میزان یک در 3 می باشد مقدار نسبتا ناچیزی است.
پیشگیری ثانویه !
در پیشگیری ثانویه از ایدز هدف ما شناسایی زود هنگام عفونت اچ آی وی و درمان زودتر آن می باشد. شناسایی بیماران در مراحل اولیه ابتلا به عفونت ممکن است به کاهش شدت بیماری کمک می نماید. اقدامات رایجی که در مرحله پیشگیری ثانویه انجام می گردد شامل فعالیت های بیماریابی و آموزش درباره شناسایی علایم بیماری می باشد.
ارزیابی بیماران مبتلا به ایدز !
ارزیابی بیماران مبتلا به ایدز می تواند بسیار مشکل باشد اولا به خاطر اینکه تشخیص عفونت اچ آی وی در افراد ممکن است دشوار باشد زیرا ویروس دارای یک دوره طولانی نهفتگی می باشد. آزمایش ها ممکن است به مدت چندین ماه وجود ویروس در بدن را نشان ندهند. به علاوه علایم و نشانه های اولیه عفونت اچ آی وی اغلب با یک آنفولانزای ساده اشتباه گرفته می شوند.
دوره پنجره چیست !؟
در صورتی که آنتی بادی در مقابل عفونت اچ آی وی هنوز در بدن تشکیل نشده باشد آزمایش اچ آی وی بی نتیجه خواهد بود. به مدت زمانی که عفونت اچ آی وی در بدن وجود دارد اما هنوز آنتی بادی های آن ایجاد نشده اند اصطلاحا آن را دوره پنجره نامند و ممکن است چندین روز یا چندین ماه طول بکشد. این مدت در بیشتر موارد کمتر از سه ماه طول می کشد اما در بعضی مواقع نیز می تواند مدت بیشتری باشد ولی معمولا از شش ماه کمتر می باشد.
از ایجاد عفونت تا پیدایش بیماری مزمن !
از هنگام ابتلا به عفونت تا بروز اولین نشانه های بیماری ایدز به طور میانگین حدود 10 سال طول می کشد. این مدت ده سال فقط در بالغین می باشد و در کودکان این مدت تنها 17 ماه می باشد. با این حال با کشف داروهای جدید به این زمان ها افزوده می گردد و افراد دیرتر به ایدز دچار می شوند.
گرفتن شرح حال بیماران !
در گرفتن شرح حال از بیماران مشکوک به ایدز باید خیلی دقت نمود تا تمام نکات ضروری پرسیده شوند. در مراحل اولیه عفونت اچ آی وی ممکن است ایجاد علایم غیر اختصاصی کند. بیمار ممکن است از بروز علایم شامل بی اشتهایی، افسردگی، اسهال، تنگی نفس در هنگام فعالیت، خستگی، تب، خواب آلودگی، عرق ریزش شبانه و کاهش وزن شاکی باشد. بخاطر داشته باشید که بعضی از بیماران ممکن است تا هنگام ابتلا ناگهانی به پنومونی و … یا علایم سایر بیماری های فرصت طلب هیچ گونه مشکلی نداشتند. همچنین باید در مورد علایم ایجاد شده سوالاتی همچون این علایم از چه زمانی شروع شده اند!؟ چقدر طول کشیده است !؟ شدت آن ها چگونه است !؟ چه عواملی باعث کم شدن یا تشدید آن ها می گردند!؟ در مورد سوابق پزشکی و سایر بیماری هایی که بیمار داشته است نیز باید سوالاتی پرسیده شوند آیا قبلا نیز چنین علایمی وجود داشته است!؟ تشخیص ها و درمان های قبلی چه بوده است ؟! آیا سابقه بستری شدن در بیمارستان وجود دارد !؟ چه داروهایی قبلا مصرف می کرده است !؟ آیا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل وجود دارد ؟! آیا سابقه بیماری مننژیت و یا تومور مغزی داشته است !؟
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
قارچ گانودرما را با خواص درمان آکنه و جوش صورت، جوان سازی پوست صورت، تقویت و افزایش رشد مو، درمان ریزش مو، درمان دیابت و قند خون، لاغری و کاهش وزن، تنظیم تیروئید، درمان سردرد شدید میگرنی، درمان انواع سرطان، درمان استرس، اضطراب و افسردگی، درمان بیماری های قلبی و عروقی، سکته قلبی، کاهش فشار خون بالا، سم زدایی و پاک سازی کبد، پاک سازی مثانه و دستگاه ادراری، بدون هيچ اسانس و افزودني شيميايي، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.