نقش مادر در خوشبختی یا بدبختی فرزند

نقش مادر در خوشبختی یا بدبختی فرزند

با نقش مادر در خوشبختی یا بدبختی فرزند آشنا شوید.

نقش مادر، در سعادت و شقاوت فرزند به خصوص در دوران بارداری بسیار حساس و سرنوشت ساز است. زیرا نوزاد در شکم مادر مانند یک عضو از بدن اوست و تمام موادی را که در ساخت خود لازم دارد را از او می گیرد. این مهمان در چنین پناهگاهی به انتظار روز موعود به سر می برد تا هنگام احضار فرا رسد و پای به عرصه گیتی گذارده و وظیفه خطیر خود را آغاز کند. هر مادری که بخواهد کودکی سالم و شاداب و از نظر قوای عقلی بدون نقص داشته باشد قبل از تولد کودک باید در فکر سلامت خودش باشد.

داشتن فرزند سالم به زندگی طراوت، زیبایی، شادابی و استحکام می بخشد و نیروی خلاقیت و جنبه های زیبایی زندگی را در نظر پدر و مادر قوی تر می سازد. انگیزه و نیاز به مادر شدن و پیوند حیاتی طولانی مادر و فرزند چه از نظر نیازهای غذایی کودک به مادر در دوران جنینی، تولد و بعد از آن و چه از جهت نیاز عاطفی سال های بعد که دنباله وابستگی جسمی دوران جنینی و تولد است می تواند با تمام سختی های خود به زنان، شادی عمیق ببخشد. بر همین اساس مادران در زمان بارداری، زایمان و پرورش کودکان و حتی تا سال های بسیار دورتر نسبت به موجوداتی که به آنان چنین شادی عمیقی بخشیده اند احساس مسئولیت می کنند. مادران می خواهند در تمام این سال ها امور مربوط به فرزند را با میل و رغبت به انجام برسانند تا این شادی عمیق را بیشتر و بهتر تجربه و تکرار نمایند.

کسانی که کودکان خود را با رعایت اصول بهداشتی روانی رشد و پرورش داده اند مسلما این کودکان در آینده با مشکلات زندگی واقع بینانه برخورد کرده و با وجود موانع دلسرد نمی شوند. آنان به جای روش خیال بافی، روش واقع بینانه را به کار می گیرند. اکثر زنان و مردانی که در تاریخی از پیشرفت های خوبی برخوردار بوده اند و شایستگی خادمان بزرگی را داشته اند و توانسته اند اثر نام خویش را بر صفحه روزگار باقی گذارند، از این روش استفاده کرده اند. کودک نتیجه حیات و نفیس ترین دارایی پدر و مادر است.

قسمت اعظم زندگانی طفل در دست مادر است.

مادری که حتی از وظیفه طبیعی خود که خداوند بر عهده او محول کرده و غریزه بشری که برای بقای نسل در نهاد هر مادر به ودیعه گذارده شده است یعنی حفظ سلامت روح و جسم خود مضایقه می کند چگونه می توان او را یک فرد وظیفه شناس خواند؟ یا برای چنین زنی قائل به حقوق مادری شد؟ بر هر مادری لازم است که با مراقبت کامل از حمل خود حیات طفلی را که به زندگانی همگانی یک ملت مربوط است بازیچه نیندازند زیرا این طفل صرفا متعلق به او نیست بلکه فردی از افراد جامعه محسوب می شود که ممکن است وجودش خیرات و برکاتی واقع گردد.

همچنین بخوانید: عوامل موثر در کیفیت رشد فرزند