نشانه های دوستی با وابستگی
دوستی و وابستگی !
وقتی پژوهشگران از اشخاص می خواهند تا مهمترین کیفیاتی را که در یک دوست دنبال می کنند بیان کنند دو کلمه بارها و بارها بر زبان ها جاری می شود، صبر و شکیبایی و قابلیت اعتماد. از دوران نوجوانی تا دوران هشتاد سالگی و بعد از آن دوستانی می خواهیم که داوری کننده و ایرادگیر نباشند. دوستانی می خواهیم که ما را تحمل کنند، دوستانی می خواهیم که بتوانیم در مواقع خوب و بد به آن ها تکیه کنیم.
همه دوستی ها در زمینه هایی شبیه یکدیگرند اما تفاوت های معنی داری نیز میان آن ها هست. روانشناسان دوستی ها را در سه دسته گروه بندی می کنند :
- دوستی مادام العمر
- دوستی کوتاه مدت
- دوستی ادواری
هر نوع از این دوستی ها فرصت منحصر به فردی به فرد می دهند تا از مهارت های وابستگی سالم خود استفاده نماید.
*دوستی های مادام العمر
این دوستی ممکن است به شدت روابط عاشقانه باشد، این افراد اغلب این دوستی ها را به گونه ای معرفی می کنند که گویی از پیوند و اتصالی ویژه برخوردارند و با توجه به بررسی های به عمل آمده دوستان مادام العمر به نیازها و احساسات یکدیگر توجه خاص دارند.
*دوستی های کوتاه مدت
بعضی از دوستی ها تا چندین سال باقی می ماند. بعضی نیز ممکن است چند هفته و یا چند ماه دوام بیاورند. فارغ التحصیل شدن از کالج، جابه جایی شغلی، اسباب کشی به نقطه دیگری از مملکت و بسیاری از چیزهای دیگر می تواند یک دوستی خوب را به یک دوستی کوتاه مدت تبدیل کند.