معرفی گیاه دارواش و خواص آن

معرفی گیاه دارواش و خواص آن

در شمال ایران واش و دارواش و در تهران به آن گی گفته می شود. در کتب طب سنتی با نام داروش و عربی آن شجره دبق ذکر شده است.

مشخصات گیاه دارواش

دارواش گیاهی است انگلی خیلی پر شاخه و منشعب، برگ هایش سبز، ضخیم، ساده، بیضی دراز، متقابل سفت و چغر مثل چرم و شاخه های آن برحسب این که روی چه درختی زندگی انگلی را می گذارند، دارای اشکال مختلف می باشد. بعضی سبز و برخی چوبی هستند. گل های آن دو پایه و زرد رنگ، میوه آن سته در ابعاد نخود سفید رنگ که داخل آن را گوشت چسبنده ای با دانه های ریز آن مانند خشخاش پر کرده است و تا ارتفاع 1100 متر از سطح دریا می روید.

معرفی گیاه دارواش و خواص آن

دارواش یا گی روی انواع درختان زندگی می کند و مثل این است که به درخت پیوند شده است. از شیره گیاهی درخت میزبان استفاده می کند و رشد آن را کاهش می دهد. معمولا انگل درخت سیب، تبریزی و گلابی می باشد ولی روی انواع متعدد دیگری نظیر بادام، غان، ممرز، شاه بلوط، توت، فندق، گردو، کاج، اقاقیا، زیرفون و… نیز دیده شده است. در هندوستان، ایران و مناطق اروپا و شمال آفریقا انتشار دارد.

در ایران روی تاج درختان ممرز، اوجاد، ملج، انجیلی و گاهی بید می روید. در جنگل های شمال ایران در سردشت دیده می شود. برگ دارواش علوفه خوبی برای دام است و دارواش را در اروپا برای تزیینات درخت کریسمس اغلب به کار می برند.

خواص و کاربرد دارواش را بدانیم.

در هند از گیاه و برگ های آن در مصارف داخلی در موارد بزرگ شدن طحال استفاده می شود. میوه آن ملین و مدر و مقوی است و برای افزایش نیروی جنسی و تقویت قلب آن را می خورند. در کره شاخه های سبز و برگ های آن به عنوان تونیک و برای معالجه سرماخوردگی عمومی به کار می رود و دارویی برای لومباگو روماتیسم و عضلات ضعیف است.