مشکلات خانواده های تک فرزند
مشکلات خانواده های تک فرزند
برخی از خانواده ها خواسته یا ناخواسته (دلایل پزشکی، فوت یکی از کودکان، شرایط اقتصادی نامناسب، تمایل والدین به تک فرزندی) یک فرزند بیشتر ندارند (بر اساس آمار سال 1984، آمریکا دارای حدود 14 میلیون خانواده تک فرزند است) و نظرات بسیار متفاوتی در مورد عواقب (منفی و مثبت) تک فرزندی مطرح شده است. نظیر اینکه مادر و پدر وقت، توجه و امکانات بیشتری برای پرورش و تربیت کودک دارند، یا به دلیل عدم وجود خواهر یا برادر کودک لوس و خود خواه بار می آید. ما در اینجا سعی می کنیم تا برخی از باور های غلط و حقیقت مربوطه را متذکر شویم.
جالب است بدانید که انیشتین، نیوتن، داوینچی و گاندی بچه های تک فرزند بودند ولی می دانیم به جز گاندی بقیه دچار برخی مشکلات و اختلالات خلقی نیز بودند.
مشکلات خانواده های تک فرزند
حقایقی در مورد کودکان تک فرزند
- تک بودن باعث لوس شدن و خودخواهی نمی شود بلکه رفتار پدر و مادر و شرایط محیطی عامل آن است.
- تقریبا همانند کودکان اول، کودکان تک به دلیل توقعات و موقعیت و رفتار والدین، معمولا افرادی کنترل کننده و بزرگسالانی کوچک می شوند و به اصطلاح دوران کودکی شان بسیار کوتاه می شود. همچنین امکان اینکه افراد کمال پرست (و نه کمال گرا) شوند، بیشتر است و به همین دلیل سعی می کنند در همه چیز جز اولین یا بهترین باشند و هر گاه در زمینه ای چنین امکانی وجود نداشته باشد، از آن کار کنار کشیده و دوری می کنند.
- کودکان تک (اگر شرایط و امکانات مناسب فراهم نشود) بیشتر درون گرا شده و در بر قراری ارتباط با هم سن و سالان خود ممکن است مشکل بیشتری پیدا کنند.
- تنها موردی که در مورد کودکان تک معمولا صادق است، احساس تنهایی است که دارند و اگر چه با بر قراری ارتباطات و داشتن دوستان صمیمی شدت آن کم خواهد شد ولی معمولا در سنین بالا شدت آن کمی بیشتر خواهد شد.
همچنین بخوانید: ارتباط با فرزند بعد از طلاق و جدایی
توصیه هایی به والدین تک فرزند
- به او اجازه دهید دوران بچگی خود را همانند سایر کودکان هم سن و سالش طی کند. توقعی خارج از محدوده سنی و توانش نداشته باشید.
- به او اجازه دهید تا همانند سایر کودکان اشتباه کند، شکست بخورد، لجبازی کند، سرکش و نا فرمانی کند.
- مهم ترین عامل موثر در شکل گیری طبیعی و درست شخصیت کودکان حضور هم بازی و تعامل کودکان هم سن و سال است، در اطرافیان خود به دنبال کودکان هم سن و سال فرزندتان بگردید و تمام تلاش خود را به کار ببرید تا با هم رابطه نزدیک و تقریبا دایمی داشته باشند (خصوصا از 18 ماهگی به بعد)
- از 18 ماهگی فرزندتان را روانه یک مهد کودک یا کلاس های خلاقیت خوب کنید تا بتواند چیزی حدود 6 ساعت در ارتباط با سایر کودکان قرار گیرد. اگر امکان و دسترسی به مهد کودک را ندارید در همسایگی خود با خانواده هایی که فرزندان هم سن و سال (نهایتا یک تا دو سال بزرگ تر) شما دارند دوست شوید تا امکان بر قراری ارتباط روزانه بین آن ها (چه در منزل چه در محیط بیرون) به وجود آید.
- پس از یک سال و نیمگی روزانه نیم ساعت او را به پارک و زمین بازی بچه ها ببرید.
- از حمایت کردن بیش از حد او خودداری کنید. برای اینکه معیاری برای آن داشته باشید، خودتان را با والدین دیگری که چند فرزند دارند مقایسه کنید.
- اصول و قوانین پرورش و تربیت کودکان تک تفاوتی با دیگر کودکان ندارند و آن ها را از سنین پایین آموزش دهید.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
گوجی بری را با خواص پیشگیری از دیابت، کنترل سطح کلسترول خون، از بین برنده رادیکال های آزاد، خواص ضد سرطانی، پیشگیری از آسیب های کبدی، مراقبت از پوست، بهبود کیفیت خواب، افزایش کمیت و کیفیت اسپرم، بهبود قدرت بینایی، حفاظت از سلامت قلبی و عروقی، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.
