مزایا و عوارض گیاه گون

با مزایا و عوارض گیاه گون آشنا شویم

گون گیاهانی است که در نواحی مرتفع و کوهستانی می رویند، دارای خارهایی است که در اصل محورهایی است که برگچه های گیاه روی آن بوده است. در مغز ساقه عده ای از آن ها که ساقه چوبی دارند و گون نامیده می شود، ماد صمغی مخصوصی فراهم می شود که خود به خود و یا بر اثر شکافتن به خارج ترشح می گردد و این صمغ کتیرا نام دارد. انواع مهم و معروف آن گون کتیرا و گون گز می باشند.

گون کتیرا :

در مغز ساقه اش ماده صمغی وجود دارد که پس از شکافتن ناحیه یقه، که عمل گون سایی نام دارد، این صمغ خارج شده و در مجاورت هوا به شکل نوارهای نا صاف و چین خورده یا رشته ای شکل به رنگ سفید مایل به زرد و غالبا کدر و ندرتا شفاف است و در گرمی صد درجه حدود 15 درصد آب خود را از دست می دهد.

این ماده کتیرا نام دارد و پس از سوختن، سه تا چهار در صد خاکستر بر جای می گذارد که شامل کربنات کلسیم و فسفات ها و غیره است. کتیرا غیر محلول است ولی با جذب آب به صورت ماده ژلاتین مانند در می آید. اگر این ماده هیدرولیز شود مواد محلول مثل تراکاگانتین و مواد غیر محلول باسورین و غیره از آن نتیجه می شود.

مواد مصرفی دارویی کتیرا :

برای رفع خلط سینه و سرفه و خشکی سینه گرفتگی صدا و نیز تقویت روده و معده و تسکین درد کلیه و مثانه و برای رفع اسهال مفید است زیرا غلیظ کننده ترشحات رقیق گوارشی است. مالیدن آن به پوست موجب رفع خارش شده، در برطرف کردن کک و مک و شکافتگی لب ها و نیز در نرم کردن پوست موثر است. مخلوط کتیرا با نوره (ماده موبر) و گوگرد برای رفع جرب و خارش موثر است.

مخلوط کتیرا با سرکه برای برطرف کردن خال ها و لکه سیاه ماه گرفتگی روی پوست و لک پیس مفید می دانند. لعاب کتیرا در صاف شدن موی سر اثر مفید دارد. امروزه علاوه بر موارد گفته شده در صنعت و به عنوان ژل برای حالت دادن و تقویت موی سر مصرف دارد. نوعی گون به نام گون قرمز (قزل گون) برای تقویت موی سر مفید است میوه این گیاه قرمز و ساقه اش سیاه می باشد که در دامنه کوه های نواحی ولنجک تهران هم می روید.

مزایا و عوارض گیاه گون