مراقبت در برابر عامل های استرس شغلی

مراقبت در برابر عامل های استرس شغلی

در این راهبرد به کارکنان و کارگران و … کمک می شود با استـرس مقابله کنند، نشانه های آشکار و ناآشکار استرس را مرکز توجه قرار می دهند. این راهبرد را به این دلیل پیشگیرانه می دانیم که معتقدیم اگر افراد از رویدادها یا نشانه هایی که به واکنش در برابر استرس می انجامند، آگاه شوند، می توانند از استرس دوری کنند. برای این منظور در ادامه چند فن و روش پیشنهاد می شود.

یادداشت آنچه به استرس ربط دارد

یکی از این فن ها آن است که فرد باید دفتر یادداشت روزانه برای ثبت آنچه به نوعی به استرس ربط پیدا می کند پیش خود داشته باشد و سوابق شخصی یا گزارش رویدادهایی را که پیش از بروز پاسخ نامطلوب رخ می دهند در آن یادداشت کند.

می توان از یادداشت نامه ها با طرح و شکل گوناگون استفاده کرد. مثلا در مورد گزارش نامه استرس می توان از افراد خواست تا هرگاه با رویداد استرس آوری برخورد می کنند یک فقره یادداشت بردارند. هر فقره یادداشت شامل اطلاعات معینی خواهد بود مانند شرح رویداد و توصیف احساس ها و اندیشه هایی که از آن رویداد نتیجه می شوند.

شکل دیگر تهیه جدولی است که در آن فرد می تواند هر چند ساعت معین طی روز یک فقره یادداشت بردارد، در هر فقره یادداشت آنچه باید نوشته شود نشانه های استرس است که ظاهر شده اند و کارها و رویدادهایی که ممکن است علت بروز نشانه های استرس باشند. این طرح به ویژه برای افرادی سودمند است که برایشان دشوار است تشخیص دهند چه نشانه هایی از استرس در آن ها ایجاد شده و یا چه رویدادهایی علت استرس آن ها بوده است.

مراقبت در برابر عامل های استرس شغلی

در هر حال طرح و ترتیب یادداشت نامه هرچه باشد اهمیت چندانی ندارد بلکه آنچه مهم است دو نکته فنی است که باید مدنظر داشت :

• اول متخصص بهداشت حرفه ای باید فرد را ترغیب کند از دفتر یادداشت یا گزارش نامه خود برای مدت معینی مثلا چند هفته به طور جدی نگهداری کند. این نکته به ویژه در مورد افرادی که به شدت دستخوش استرس می شوند اهمیت بیشتری دارد زیرا این گونه افراد ممکن است اظهار کنند که گرفتارتر از آن هستند که بتوانند به این جور کارها برسند.
• دوم، متخصص بهداشت حرفه ای باید به فرد کمک کند تا نتایج دفتر یادداشت استرس را تحلیل کند. اصل تحلیل باید بر این باشد تا به شناسایی مضمون ها و الگوهایی بپردازد که نشان می دهند در برابر رویدادهای معینی نوع معینی از پاسخ به استرس صورت گرفته است. بعد می توان این الگوها را در برنامه ریزی گونه های دیگری از مداخله مورد استفاده قرار داد.