مراقبت از چشم ها در مشاغل مختلف

مراقبت از چشم ها

رابطه شغل های مختلف با چشم و روش نگهداری و حفاظت از آن

تقریبا همه شغل ها، احتیاج مبرم به استفاده مداوم از چشم دارند، ولی بعضی از آن ها چشم را با خطر مواجه می کنند، مانند کارگاه تراشکاری، جوش فلزات و کار با برق، پای تنور یا کوره، محل ایجاد انفجار و معادن، کندو کاو و حفاری ها و… که کارگران آن ها باید از عینک ها و ماسک های حفاظتی استفاده کنند و آموزش های لازم را در محل کار قبل از شروع کار جدید ببینند.

چشم ها همراه با خود اجزای حفاظتی دارند که در مقابل خیلی از خطرات خود را حفظ می کنند، مانند ابرو، مژه، پلک، اشک و خود چشم که در حفره ای به نام حدقه چشم قرار گرفته و تقریبا جایش امن است و از همه طرف با استخوان های محکم حفظ می شود. اینک شغل هایی را که بیشتر بایستی با حفاظت چشمی همراه باشند بیان می کنیم؛

کارگاه های جوشکاری، برشکاری، آهنگری و تراشکاری :

مراقبت از چشم ها در مشاغل مختلف

جا به جا کردن آهن آلات و به طور کلی آن ها که با مواد اولیه فلزی برای ساختن اسباب، در و پنجره، تیر آهن و… سر و کار دارند، خطر ساز هستند. همچنین در مواجه با اسیدها و مواد شیمیایی باید وسایل حفاظتی خاصی به کار برد. وقتی کارگری چکش به آهن می زند خصوصا وقتی که داغ است، ذراتی از آهن جدا می شود که هر کدام می تواند مستقیم وارد چشم شده و در قرنیه فرو برود یا حتی به داخل چشم نفوذ کند که باید آن ها را هر چه زودتر از چشم خارج نمود.

هنگام تراشکاری خصوصا با وسایل تراش برقی ذرات زیادی به اطراف پراکنده می شود که یک یا چند عدد هم به سرعت وارد چشم می شود و چون داغ و گداخته است قرنیه را می سوزاند و جلو می رود.

کارگرانی که فلزات را به هم جوش می دهند، چه در کارگاه ها و چه در ساختمان ها، با نگاه کردن به محل جوشکاری بدون حفاظ چشمی کم کم در حین کار خراش ها و زخم های ریزی در سطح قرنیه چشم ایجاد می شود و کارگر در زمانی که مشغول کار است آن را احساس نمی کند، ولی بعد از فراغت از کار خصوصا در هنگام شب که دست از کار می کشد، آنقدر درد و سوزش و آبریزش دارد که چشمش را نمی تواند باز کند و تحمل درد را از وی می گیرد و این را برق زدگی سطح چشم می گویند.