فواید و مضرات صمغ عربی و صمغ فارسی

با فواید و مضرات صمغ عربی و صمغ فارسی بیشتر آشنا شویم

صمغ عربی :

با نام های آزدوتازی، صمغ آکاسیا، کم عربیک، گم آرابیک، کیکر، برغند، فرط هم گفته می شود. صمغ عربی صمغی است که از شاخه های درختچه ی آکاسیا بر اثر گزش حشرات، یا برخورد شاخه ها در اثر باد و ایجاد خراش در آن ها به طوری که خراش سطحی باشد، از آن جاری می شود. این صمغ در واقع عصاره گیاه است که به صورت طبیعی توسط درخت ترشح می شود و در مجاورت هوا خشک می شود، از نظر رنگ بسته به این که آن صمغ از چه گونه ای از آکاسیا و چه وقت و چه طور گرفته شده باشد، متفاوت است.

ولی هر چه تیره تر و طرف به رنگ قهوه ای باشد، نامرغوب تر و نوع سفید یا سفید مایل به زرد مرغوب تر خواهد بود. قطعات آن به شکل دانه های اشکی و یا تکه های کوچک است و اگر شکسته شود، مقطع آن درخشنده و مخطط با خطوط سفید می باشد و در آب کاملا حل می شود و محلول چسبناک ایجاد می کند. مصارف صنعتی صمغ عربی بسیار است؛ در تهیه آهار پارچه ها، در کاغذ سازی، تهیه چسب، مرکب و غیره مداخله دارد.

فواید و مضرات صمغ عربی و صمغ فارسی

خواص درمانی صمغ عربی :

از نظر گرمی معتدل و ضمنا خشک می باشد ولی فقط جالینوس آن را گرم و خشک ذکر کرده است. دارای خواص مرطوب کنندگی، آنتی بیوتیکی و حفاظت کنندگی می باشد، که سبب تسریع در فرآیند التیام و بهبود بافت های تحت درمان این دارو می گردد. نرم کننده سینه و خلط آور، نیکو کننده رنگ رخساره، مقوی معده و روده می باشد، برای رفع اسهال و التهاب و ناراحتی روده ها مفید است، به این منظور ده تا پانزده گرم آن را با آب گرم مخلوط کنید و میل کنید.

اگر آن را با روغن گل سرخ تفت دهید و بخورید و یا روزی پنج گرم از آن را نرم بکوبید و با سی گرم روغن تازه گاو مخلوط کرده و بخورید و این کار را سه تا هفت روز ادامه دهید، برای قطع کردن خون روی از سینه، ریه و سایر اعضا مفید است (به استثنای خون روی از رحم و بواسیر).

اگر آن را در دهان قرار دهید و آب حاصل از آن را کم کم فرو دهید، مانع ریختن مواد نزله و زکام به سینه خواهد شد، حدت داروهای گرم خورده شده را رفع می کند، برای تسکین سرفه و درد سینه، زخم ها و خراش های ریه، خشونت حلق، قصبه ریه و صاف کردن صدا نافع است.