عوارض استفاده از کفش های پاشنه بلند

عوارض استفاده از کفش های پاشنه بلند برای افراد سالم :

در حالت ایستاده محور بلند بدن با کف پا، زاویه قائمه درست می کند. زمانی که با پای برهنه می ایستیم بدن در حالت تعادل است، و هنگامی که پاشنه بلند می شود، بدن به سمت جلو انحراف پیدا کرده، این تعادل تغییر می کند. استفاده از کفش های پاشنه بلند، به علت برهم زدن بیومکانیک طبیعی بدن در افراد سالم عوارضی چندی را به دنبال دارد. در این مقاله به تغییرات و عوارض استفاده از کفشهای پاشنه بلند اشاره می شود :

کوتاهی عضلات کالف :

کفش های پاشنه بلند تاندون آشیل را در وضعیت کوتاه قرار می دهند. استفاده از این کفش ها برای مدت زمان طولانی، برای کوتاهی آشیل زمینه مساعدی را فراهم می کند. به طوری که این افراد پس از استفاده طولانی از کفش های پاشنه بلند، هنگام راه رفتن بدون کفش، دچار کشیدگی و درد در ناحیه پشت پا می شوند.

کشیدگی عضلات قدام ساق :

عضلات قسمت قدام در وضعیت کشیده قرار گرفته و تداوم این حالت موجب ضعف این عضلات می شود و با کاهش سطح اتکای پا، احتمال پیچ خوردگی پا را افزایش می دهد و تعادل فرد به علت کاهش سطح اتکا کم می شود.

عوارض استفاده از کفش های پاشنه بلند

پخش نامقارن وزن :

در حالت ایستاده و معمولی انتقال وزن به صورت متعادل از طریق قسمت قدام پا و ناحیه پاشنه صورت می گیرد. استفاده از کفش پاشنه بلند و مایل قرار گرفتن پا به صورت شیب دار، موجب می شود که فشار زیادی به قسمت قدام پا وارد شود. به عبارت دیگر تحمل وزن از طریق قدام افزایش پیدا می کند.