شنبلیله گیاهی با خواص متعدد

با خواص متعدد گیاه شنبلیله آشنا شوید

به فارسی به طور کلی شنبلیله در گیلان خلبه و در کتب طب سنتی با نام حلبه نام برده شده است.

مشخصات گیاه شنبلیله :

گیاهی است یک ساله ی کوتاه که ارتفاع آن از نیم متر تجاوز نمی نماید و دارای برگ های متناوب مرکب شامل 3 برگچه که قسمت انتهایی هر برگچه دندانه دار است. گل های آن از نظر شکل مانند گیاهان تیره ی پروانه واران و به رنگ های مختلف سفید و سفید مایل به زرد و حتی بنفش دیده می شود. میوه ی آن به شکل غلاف دراز تا 10 سانتی متر طول که داخل آن 10 الی 20 دانه تخم شنبلیله قرار دارد. شنبلیله به طور کلی دو نوع دارد یکی گونه ی زینتی و معطر آن است و دومی گونه ی خوردنی آن است که همان حلبه می باشد.

شنبلیله در طب سنتی قدیم :

شنبلیله به طوری که در تاریخ انتشار گیاهان بحث می شود از ایران و از غرب آسیا برخاسته به سایر نقاط دنیا برده شده است و در حال حاضر در اغلب کشور های اروپا و آسیا و آفریقا پرورش می یابد و در ایران نیز کاشته می شود، شنبلیله از گیاهان بسیار قدیم طبی است و از نوشته کاغذ هایی که از قبور کهن مصری ها به دست آمده چنین بر می آید که در دوران کهن قبل از میلاد مسیح به عنوان خوراک و به عنوان گیاهی برای کاهش تب مصرف می شده است. در طب سنتی قدیم مصری ها و رومی ها و دانشمندان طب سنتی ایران از تخم شنبلیله در طب گیاهی بسیار مصرف می کرده اند.

شنبلیله گیاهی با خواص متعدد

ترکیبات شیمیایی شنبلیله :

از نظر ترکیب مواد موثر تخم شنبلیله دارای آلکالوئیدی به نام گونلین و کولین و اسانس روغنی و ماده ی ساپونین و پرولامین است، الکالوئید تری گلونلین اثر توکسیک قوی روی نو رو موسکلار پر پاریشن دارد و به علاوه شامل روغن ثابت و اسانس فرار و مقدار زیادی لعاب و مواد نشاسته ای و چربی و مواد ازته (پروتئین) و یک عصاره تلخ و یک ماده رنگی زرد می باشد.