سیب زمینی ترشی را بشناسیم

خواص سیب زمینی ترشی را بشناسیم

در ایران و در کتب طب سنتی با نام های سیب زمینی ترشی و یر آلماسی و قلقلاس می نامند. نام انگلیسی و یکی از نام های محلی فرانسوی آن که ظاهرا با کنگر فرنگی ارتباط دارد یک اصطلاح قدیمی است که از نظر گیاه شناسی صحیح نیست زیرا این گیاه هیچ شباهتی با کنگر فرنگی ندارد جز این که از یک خانواده هستند، گل آن شبیه گل آفتابگردان است و به طرف آفتاب نیز گردش می کند.

سیب زمینی ترشی را بشناسیم

گیاهی است علفی پایا که ارتفاع آن 1/5 -2 متر می رسد. ساقه های آن چوبی و یک ساله است و برگ های آن بیضی و نوک تیز با دندانه های ریز، گل های آن زرد و شبیه گل آفتابگردان ولی خیلی کوچکتر که در مهر و آبان ماه ظاهر می شوند. ریشه آن به صورت غده های گوشتی و مملو از ماده ایست که شبیه نشاسته است.

سیب زمینی ترشی در اغلب شرایط آب و هوایی می روید و در مقابل خشکی مقاوم است. غده های آن در صورتی که برداشت نشوند به خوبی در زمین می مانند و سرمای تا 15 درجه سانتی گراد زیر صفر را تحمل می نمایند. کاشت آن از طریق کاشت غده های آن خیلی زود یعنی اوایل اسفند البته در روزهایی که رطوبت خاک مناسب برای به هم زدن و کاشت باشد صورت می گیرد.

فواصل بوته ها 60 در 70 سانتیمتر و برای کاشت می توان از غده کامل یا از نصف غده استفاده کرد. همین که گیاه روییده و به ارتفاع 30-35 سانتیمتر برسد خاک دادن پای بوته ها آغاز می شود. برداشت محصول را می توان از اواخر مهر و واسط آبان بسته به شرایط اقلیمی شروع کرد. در ایران در اغلب مناطق کاشته می شود. به طور کلی سه رقم آن کاشته می شود یک رقم با غده نخودی رنگ، یک رقم با غده صورتی رنگ و یک رقم با غده قرمز مانند سیب زمینی شیرین است.

همچنین بخوانید: سوپ های مخصوص افراد دیابتی