معرفی گیاه زرنباد و خواص درمانی آن در طب سنتی

زرنباد و خواصش را بشناسیم !

در کتب سنتی با نام های عربی زرنباد، زرنبا و عرق الکافور آمده است. ساقه زیرزمینی گیاهی است، گیاهی از خانواده زنجبیل، در شرفنامه منیری آمده است که زرنباد ریشه گیاهی است که به هندی کچور می نامند. این اختلاط بین زرنباد و زدوار در اغلب مدارک لغتنامه های فارسی وجود دارد، در صورتی که این دو گیاه مختلف هستند.

مشخصات زرنباد را بدانیم !

زرنباد بیخ گیاهی است کمی معطر، سطح خارجی آن غباری و تیره و مغز آن مایل به زردی و طعم آن تند و کمی تلخ است. انواعی که بوی آن ضعیف و کمی شیرین باشند، نوع نامرغوب آن می باشد. به طور کلی از نظر تجارتی دو نوع است، نوعی از آن کمی از قطعات زنجبیل بزرگتر و تندتر و بوی آن شبیه بوی زنجبیل و از آن کمی بوی کافور متصاعد می شود. این نوع را پس از خارج نمودن از زمین تمیز نموده، جوش داده و خشک می نمایند.

زرنباد و خواصش را بشناسیم

نوع دیگر ضخیم و بلندتر است و پس از بیرون آوردن از زمین آن را تمیز کرده و جوش می دهند، سپس آن را ورق ورق کرده خشک می نمایند که زودتر خشک شود. گیاه آن دارای برگ های بلند غلاف وار به طول حدود یک متر و به عرض 10-12 سانتیمتر شبیه برگ زردچوبه و از برگ زنجبیل بزرگتر است. گل های آن به رنگ زرد و مجتمع به صورت سنبله است، وطن این گیاه هندوستان و چین می باشد و نیروی دارویی ریشه آن تا سه سال باقی می ماند.

ترکیبات شیمیایی زرنباد را بدانیم.

از نظر ترکیبات شیمیایی در بیخ زرنباد اسانس روغنی فرار وجود دارد. از ساقه زیرزمینی آن ماده زرومبون جدا شده است. ماده زرومبون که یک مونوسیکلیک سسکی ترپن کتون است در محیط رشد باکتری های مایکرو کوکوس پیوجنیس واریته اوروثوس و همچنین مایکوباکتریوم توبرکولوزیس را متوقف می کند یعنی نوعی آنتی بیوتیک است.