دغدغه کمبود وقت و زمان

زمان شناسی

• برنامه ریزی چیست و چرا اهمیت دارد ؟
• اصول آن کدامند؟
• لوازم آن چه می باشند ؟

اینها سوالاتی است که همواره افراد را احاطه می کند. اساسا یکی از تفاوت های اساسی میان انسان و حیوان این است که حیوان فقط در زمان حال زندگی می کند ولی انسان در سه زمان گذشته، حال و آینده، برای آدمی گذشته محمل تجارب و حال منزلگاه تصمیم گیری است و آینده سکوی رشد و ارتقا، انسان با تجزیه و تحلیل رویدادهای گذشته دست به برنامه ریزی زمان حال می زند و آینده را رقم می زند و اگر اینکار را نکند در یک زندگی خطی به سر می برد و اصطلاحا گفته می شود، اگر آدمی دست به تجزیه و تحلیل خود و برنامه هایش نزند هم تجزیه می شود و هم به تحلیل می رود.

دغدغه کمبود وقت و زمان

امروزه متاسفانه به علت دغدغه های زندگی تعداد بسیار کمی از مردم احساس می کنند وقت کافی در اختیار دارند. همه از کمبود وقت می نالند، طبق تخمین ها و برآوردهای انجام شده حدود 30 الی 40 درصد توان انسان ها به کار گرفته می شود و محاسبات نشان می دهد که افراد 60 درصد از زندگی کاری خود را هدر می دهند بیشتر وقت ها، انرژی ها، توانایی ها و استعدادها به هدر می روند چون شناخت کافی وجود ندارد.

این حالت خوش بینانه مسئله است چرا که یک نظریه دیگر می گوید که آدم ها هر اندازه هم از وقت، توان ذهنی، استعدادهای خدادادی و هوش و قوای ذهنی خود تا آخر عمر استفاده نمایند و تا حد انسان های جاویدانی مثل ابن سینا، فارابی، ادیسون، داوینچی، ویلیام جیمز، رازی و… بالا بروند تنها از 4 درصد الی 6 درصد قوای خود استفاده نموده اند و نهایتا با 96 درصد الی 94 درصد توان استفاده نشده، دارفانی را وداع می گویند. از طرفی نیز هدف ها روشن نیست و برنامه ریزی ها و اولویت گذاری ها دقیق نمی باشد و عامل بسیاری از بلاتکلیفی و سردرگمی ها در زندگی فقدان مهارت اولویت گذاری در اهداف و زندگی است.

محدوده عمر

عمر ما محدود است، ما یک بار فرصت زندگی کردن داریم امروزه طبق محاسبات انجام شده یک انسان با امید به زندگی طولانی حداکثر دویست هزار ساعت از زمان را به عنوان وقت قابل استفاده در اختیار دارد.

استفاده از سرمایه عمر

استفاده بهینه و بهتر از زمان که هم محدود و هم بسیار ارزشمند است، تنها از طریق برنامه ریزی و مدیریت زمان که هوشیارانه مستمر و پایدار تدوین شده باشد، فراهم می شود، مدیریت زمان که در واقع همان برنامه ریزی است به معنای تسلط و کنترل بر فرصت ها و جهت دادن به فعالیت هاست.

همچنین بخوانید:  حافظه نوشتاری و آماری را بشناسیم

برنامه ریزی فرصت ها

برای طراحی برنامه مناسب جهت استفاده از فرصت ها، لازم است که هر فرد شبانه روز خود را به سه بخش تقسیم نماید:

• بخش اول صبح تا ظهر
• بخش دوم بعد از ظهر
• بخش سوم شب

باید هر کدام از این بخش ها را دو قسمت کرد و هر قسمت را به فعالیت های دو ساعته تقسیم کرد. بهتر است فعالیت های (علمی، اجرایی، شغلی و تفریحی ) خود را در قالب این زمان ها تعریف کنیم و هر قسمت را بین یک الی یک و نیم ساعت و حداکثر تمام شش قسمت را در 9 ساعت تقسیم نماییم. افراد شاغل یا در حال تحصیل وقت خود را به کار یا مطالعه اختصاص دهند. آن ها روی وقت باقی مانده می توانند برنامه ریزی نمایند،

با این تقسیم بندی در هر هفته ما می توانیم 42 قالب زمان را احیا کنیم و فعالیت های خود را در قالب آن تعریف کنیم و اگر این قالب ها یک ساعتی باشند، باز هم در هر شبانه روز 18 ساعت از 24 ساعت آزاد خواهند ماند. یعنی با احتساب اینکه 2 ساعت صبح، 2 ساعت عصر و 2 ساعت شب را برای فعالیت های علمی، پژوهشی و … خارج کرده باشیم، باقی مانده هر روز 18 ساعت و در هفته 126 ساعت آزاد خواهند ماند.

سرمایه عمر !

سرمایه عمر آسان به کف نیامده است که آسان از دست رود. برنامه ریزی کمک می کند که به فعالیت های نظام یافته بنگریم و این نکته را مدنظر داشته باشیم که زمان در عصر ما، ساعت ها و روزها و هفته ها نیست، بلکه زمان با دقیقه و ثانیه و لحظه مورد بحث و بررسی قرار گرفته و فعالیت ها در قالب آن تعریف می شوند.

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

برای خرید صمغ مرمکی کلیک کنید

صمغ مرمکی را با خواص التیام بخش زخم ها، تقویت عمومی بدن، رفع بوی بد دهان، تسکین دهنده سردرد، بدون هيچ اسانس و افزودني شيميايي، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.

ارتباط آنلاین در تلگرام