درمان اعتیاد به مت آمفتامین (شیشه)
با درمان اعتیاد به مت آمفتامین (شیشه) آشنا شویم
دو روش برای درمان اعتیاد به مت آمفتامین وجود دارد : روش درمان بستری و روش درمان سرپایی.
در روش بستری، فرد باید مدت طولانی در بیمارستان یا مراکز درمانی بستری شود. اغلب برنامه ها بین سی تا نود روز طول می کشند، اما معتادان مت آمفتامین معمولا نیاز دارند یک سال یا بیشتر در این مراکز بمانند. زمان طولانی موجب می شود که سلول های عصبی آسیب دیده ی دوپامین مغز، فرصت ترمیم بیابند. معتادان مت آمفتامین به این زمان نیاز دارند تا با این مسئله کنار آمده و اثرات جسمی و روحی ناشی از آسیب مغز را درمان کنند. با اینکه بهبودی ممکن است، اما بازگشت مجدد به مصرف مت آمفتامین نیز حتی بعد از درمان موفقیت آمیز امکان دارد.
درمان وابستگی به مت آمفتامین :
درمان وابستگی به مت آمفتامین (شیشه) با آگاهی فرد معتاد نسبت به وابسته شدنش و اینکه وابستگی برای زندگی او مشکل ساز است آغاز می شود. بسیاری از گروه های موفق درمانی این فلسفه را دنبال می کنند که درمان موثر اعتیاد کاملا به انگیزه فرد برای ایجاد تغییر بستگی دارد.
افرادی که تحت فشار و برخلاف خواسته شخصی در پی کمک های درمانی هستند، یا کسانی که انگیزه لازم برای قبول مسئولیت در مورد مواد مخدر ندارند، احتمالا نتیجه درمانی موفقیت آمیزی نخواهند داشت. مداخله خانواده ها و دوستان، مجازات یا تشویق از سوی خانواده یا مدرسه، یا احتمال مجازات های حقوقی می تواند در تصمیم گیری فرد مصرف کننده مت آمفتامین برای شروع و ادامه درمان تاثیر به سزایی داشته باشد.
درمان اعتیاد به مت آمفتامین (شیشه)
همچنین روش باستانی طب سوزنی گوش نیز در تسکین اثرات ناراحت کننده ی ترک مخدر نتیجه مطلوب و موفقیت آمیزی داشته است.
