دانستنی هایی درباره زخم و جراحات

دانستنی هایی درباره زخم و جراحات که بد نیست درباره آن بدانیم

عملکرد خون، بعد از جراحت : ماده مخصوصی در خون وجود دارد که وقتی جایی از بدن زخم شد، آن ماده به کار می افتد و خون اطراف زخم را غلیظ تر می کند. به زودی خون طوری غلیظ می شود که نوعی سرپوش روی زخم درست می کنند و باعث می شود تا تمام خون از بدن خارج نشود، این سرپوش را لخته می نامند. این ماده مخصوص تنها زمانی که جایی از بدن ما زخم شده، لخته درست می کند، چون در غیر این صورت و لخته شدن مداوم، خون دیگر نمی توانست در بدنتان گردش کند. زمان لخته شدن کوتاه است.

مایع زرد رنگ خروجی از زخم :

این چرک است، و در این مواقع بدن مشغول مبارزه با میکروب هاست، یکی از سلاح هایی که بدن در مبارزه با میکروب ها به کار می برد، سلول های سفید خون است. وقتی در نقطه ای از بدن ما میکروب ها شروع به مزاحمت کنند بدن نیروهای مخصوص که همان گلبول های سفید هستند را روانه ی آنجا می کند و با میکروب ها به وسیله محاصره و بلعیدن و کشتن مبارزه می کنند. در این نبرد هم سلول های سفید و هم میکروب ها کشته می شوند و در پایان نبرد اجسادشان در میدان باقی می مانند، این توده اجساد همان چرک زخم است.

چگونه پوست بعد از جراحت، جوش می خورد ؟

بدن شما سلول های تعمیرکار تولید می کند. خون، این سلول ها را به محل زخم می رساند. سلول های تعمیرکار زخم را می بندند، به طوری که میکروب ها دیگر نمی توانند وارد بدن شوند. وقتی زخم، باریک و صاف و کوچک باشد، سلول های تعمیرکار دو طرف زخم را به هم می آورند. سلول های دو طرف زخم با هم رشد می کنند و شکاف پوست را برطرف می سازند.

دانستنی هایی درباره زخم و جراحات

آن وقت پوست، مثل زمان قبل از زخم به نظر می رسد. سلول های تعمیرکار فقط دو طرف زخم را هنگامی که در حال بهبود یافتن است به هم نزدیک می کنند، وقتی زخم کاملا بهبود یافت، خون سلول های تعمیرکار را کنار می زند. در زمانی که زخم بزرگ و ناصاف باشد، سلول های تعمیرکار ناچار روی شکاف بین دو طرف زخم، پل درست می کنند و همانجا می مانند و بافت جراحت نام دارد (همان گوشت بالا آوردن).

چه زخم هایی نیاز به بخیه دارند ؟