خواص گیاه دارویی کادی در طب سنتی
خواص گیاه دارویی کادی در طب سنتی را بشناسیم.
گیاهی است که در طب سنتی با نام های کادی و کاذی می نویسند و کادی لغت عربی است که در یمن به این گیاه گفته می شود. نام دیگر عربی آن که بیشتر معمول بود کدر می باشد.
مشخصات گیاه کادی
کادی درختچه ای است کوتاه خیلی منشب برگ های آن زیاد، خطی، دندانه دار، بدون دم برگ، زبر و به هم پیچیده شبیه برگ های نخل، کنار برگ ها دندانه دار و دندانه ها خاردار است. از برگ های کادی در یمن و عمان مانند برگ های خرما گلیم و سجاده نماز و نظایر آن می بافند.
گل های آن دو پایه نر و ماده جداگانه است و شکوفه ها مانند شکوفه های خرما به رنگ سفید مایل به زرد، خوشبو و معطر مانند عطر بیدمشک میوه آن به شکل گروهی ظاهر آن شبیه آناناس است. هر میوه گوشتی ناشکوفا که در داخل آن یک هسته سخت استخوانی غیر خوردنی قرار دارد شبیه هسته هلو از گل های آن معمول است عرق می گیرند و به عرق کادی معروف می باشد و عطر آن شبیه بید مشک است. از گل و شکوفه های کادی شربت درست می کنند. به این ترتیب که شکوفه ها را در آب جوش مالیده و له کرده و با شکر قوام می آورند. روش دیگر آن است که چوب آن را به صورت خاک اره در آورده و می جوشانند و با شکر قوام می آورند.
خواص روغن کادی
روغن کادی نیز در طب سنتی مصارفی دارد و برای تهیه آن گل های کادی را گرفته در روغن کنجد می جوشانند و یا طبق رسم قدیم گل ها را در روغن کنجد ریخته و 40 روز در آفتاب گرم می گذارند و در خلال این 40 روز چند بار گل ها را عوض کرده و گل تازه در آن می ریزند و پس از 40 روز روغن حاصل می شود که آن را روغن کادی یا دهن الکادی می نامند.
این درختچه در عمان و در یمن و در سواحل هند فراوان است. در ایران نیز در بلوچستان در ناحیه به نام شابیلاوول دیده می شود. در اختیارات بدیعی آمده است که گیاه کدر یا کادی در گرمسیرات فارس بسیار است و نام علمی آن گل کبدی می باشد ولی تا حالا گزارشی از گیاه شناسان ایران در این مورد در دست نیست.
همچنین بخوانید: مواد معدنی مورد نیاز بدن چیست؟
ترکیبات شیمیایی کادی
از نظر ترکیبات شیمیایی در کادی اسانس روغنی فرار وجود دارد که آن را بسیار معطر می نماید. قسمت خارجی گل های آن اسانسی می دهد که 70 درصد آن را متیل اتراوف بتا فنیل اتیل الکل تشکیل می دهد. شکوفه های آن در حدود 0/3- 0/1 درصد اسانس می دهد که شامل بنزیل بنزوات، بنزیل سالیسیلت، بنزیل استات، بنزیل الکل، ژرانیول، لینالول، لینالیل استات، بروموستیرن، گوایاکول، فنیل اتیل الکل و مقداری آلدئید می باشد. جوشانده ریشه های هوایی آن دارای پتاسیم نیترات است که عامل مدر و داروی موثری برای معالجه ترشحات مخاط به خصوص ترشحات سوزاکی مهبل می باشد.
خواص کادی
در هندوستان برگ های تلخ و معطر آن را در معالجه جذام و آبله و سیفیلیس و لک و پیس یا برص استعمال می نمایند. روغن گل برگ های آن ضدعفونی کننده و محرک است و برای سردرد و روماتیسم کاربرد دارد. کادی از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی ایران گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که فرح آور است و برای تقویت دل و دماغ مفید می باشد. خفقان را رفع می کند و برای آبله، سرخجه، سرخک، جرب، جذام و حکه نافع است و مسکن درد می باشد، برای این کار از عرق و شربت کادی استفاده می نمایند و می خورند. روغن آن نیز برای تقویت حواس خوب است و نشاط آور می باشد و خفقان را رفع می کند، چه از طریق خوردن و یا بو کردن و یا مالیدن به اعضا، گرد شکوفه های آن جراحت ها را خشک می کند و التیام می بخشد. گرد خاکستر چوب سوخته آن برای التیام جراحت ها مجرب است. دانه های آن برای تقویت قلب و کبد نافع است.
در هند و چین جوشانده ریشه های گیاه مخلوط با ریشه های آناناس به عنوان مدر مصرف می شود به خصوص اگر ریشه های هوایی آن مصرف شود. خوردن برگ های جوان و کوچک گیاه برای معالجه سرگیجه و دوار که ناشی از مصرف داخلی روغن تصفیه نشده باشد مفید است. در فیلیپین شاخه های جوان و سبز گیاه را که له شده با کمی نمک و عصاره نوعی مرکبات به نام سیتروس میکروکاراپا مخلوط و به صورت ضماد گرم روی جوش و کورک می اندازند. جوشانده ریشه های هوایی آن برای معالجه و قطع ترشحات مخاطی بدن به خصوص ترشحات سوزاکی مهبل نافع است.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
گرده نخل را با خواص درمان ناباروری، بهبود عملکرد مغز و حافظه، ترمیم بافت های بدن، پایین آوردن فشار خون، کاهش کلسترول بد، تاثیر مثبت بر سلول های عصبی، تأخیر نشانه های پیری، تحریک سیستم گوارشی، درمان مسمومیت، جلوگیری از رشد تومورهای خوش خیم و بدخیم ، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.