چرا باید از گیاه پرخاصیت بابونه استفاده کنیم؟
چرا باید از گیاه پرخاصیت بابونه استفاده کنیم؟
بابونه که با نام‌هایی همچون بابونج، سانامولی، بابونه شیرازی، بابونه رومی، بابونه اروپایی، و باوینه شناخته می‌شود، گیاهی با طبع گرم و خشک است. این گیاه چندساله، در مزارع خشک، حاشیه باغ‌ها، و زمین‌های زراعی رشد می‌کند. برگ‌های آن پرمانند، ظریف، کمی کرکی و تا حدی صاف هستند. گل‌های بابونه به رنگ‌های زرد و نارنجی بوده و در رأس ساقه قرار دارند که حدود ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر از زمین فاصله دارند. این گیاه معمولاً در ماه‌های خرداد و تیر گل می‌دهد.
بابونه از دیرباز به‌عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه خواص ضد التهابی، ضد اسپاسمی، ضد باکتریایی و ضد قارچی دارد و برای تقویت معده و درمان بیماری‌های گوارشی و پوستی مفید است. همچنین به‌عنوان یک آرام‌بخش طبیعی در طب سنتی استفاده می‌شود. در این مقاله به بررسی خواص بی‌نظیر گیاه پرخاصیت بابونه خواهیم پرداخت.
مشخصات ظاهری گیاه بابونه
بابونه (Matricaria recutita) گیاهی علفی و یک‌ساله از خانواده کاسنی (Asteraceae) است که ارتفاع آن بین ۲۰ تا ۸۰ سانتیمتر متغیر است. این گیاه دارای ساقه‌های منشعب است که انشعابات آن به کاپیتول‌هایی با قطر ۱.۵ تا ۲ سانتیمتر منتهی می‌شوند. برگ‌های بابونه باریک و بلند هستند و دارای بریدگی‌هایی به شکل برگچه می‌باشند. کاپیتول‌ها دو نوع گلچه دارند: گلچه‌های زبانه‌ای سفیدرنگ در حاشیه و گلچه‌های لوله‌ای زردرنگ در مرکز.
گلچه‌های لوله‌ای زرد که بر روی نهنج قرار دارند، نر و ماده بوده و دارای جامی لوله‌ای هستند که در بخش میانی کمی باریک و در بخش بالایی پهن می‌شود و به پنج دندانه ختم می‌گردد. گل‌های زبانه‌ای پس از شکفتن کامل، به سمت پایین خم می‌شوند و به کاپیتول‌ها حالتی چتری و نیمه‌باز می‌بخشند. یکی از مشخصه‌های اصلی بابونه، نهنج مخروطی‌شکل و میان‌تهی آن است که دارای حفره‌ای بیضی‌مانند است. میوه این گیاه نیز فندقه‌ای به اندازه ۱ تا ۲ میلی‌متر و بسیار کوچک است.
چرا باید از گیاه پرخاصیت بابونه استفاده کنیم؟
