خواص دارویی میخک

با خواص دارویی میخک آشنا شوید

میخک (میخک هندی یا میخک صدپر) که در کتب طب سنتی با نام های قرنفل و قرنفول آمده، گیاهی از خانواده مورد (Myrtaceae) است. غنچه های خشک شده این درختچه که مصرف طبی و ادویه ای دارد به شکل میخ کوچک است و طول هر غنچه در حدود یک تا یک و نیم سانتیمتر می باشد. غنچه های درخت میخک بی درنگ پس از باز شدن غنچه ها یعنی قبل از این که رنگ خاکستری و ارغوانی آن به رنگ قرمز تیره تبدیل شود باید چیده و خشک شود. از میخك به عنوان بی حس كننده برای تسكین درد دندان، ضد نفخ و ضد عفونی كننده، استفاده دارویی می شود. همچنین، به عنوان یك چاشنی معطر كننده و مقوی کاربرد دارد. در ادامه این مقاله با خواص دارویی میخک آشنا شوید.

مشخصات ظاهری گیاه میخک

میخك با نام علمی Syzygiumaromaticum گیاهی است درختی و همیشه سبز که ارتفاع آن به١٠ تا ١٢ متر می رسد. این گیاه شامل پوسته خاكستری و شاخه بندی افراشته است كه به آن ظاهری مخروطی یا استوانه ای می بخشد. برگ های پایا و متقابل این درخت، تخم مرغی نوكدار، با بافتی چرمی و دارای رگبندی واضح و برجسته است.

گل ها به صورت دسته های دیهیم مانند (دسته های ١٠ تا ٢٥ تایی) با انتهایی آرایش یافته اند. بر روی هر یك از انشعابات گل آذین، سه گل دیده می شود. گل ها، دارای كاسه ای جام مانند و به رنگ زرد-قرمز، كشیده و به شكل استوانه های پنج لب، با جام قرمز رنگ دیده می شوند و تعداد زیادی پرچم از جام گل بیرون آمده اند. كاسه گل شامل ٤ كاسبرگ كوچك، ضخیم و جام گل مركب از ٤ گلبرگ قرمز رنگ است. غنچه های خشك شده این درخت ظاهری شبیه به میخ كوچك دارد و از این نظر است كه به میخك موسوم است. اندام قابل مصرف این گیاه، غنچه های باز نشده گل ها می باشد. پودر گل میخك به رنگ قهوه ای دیده می سود و دارای بویی معطر و طعمی سوزاننده است.

خواص دارویی میخک

محل رویش و پراکنش گیاه میخک