خواص تغذیه ای و درمانی انجیر
خواص تغذیه ای و درمانی انجیر که بد نیست بدانیم
درخت انجیر درختی است که ارتفاع آن تا ده متر می رسد، شاخه ها منشعب و شکننده و برگ ها بزرگ با بریدگی های عمقی هستند، به طوری که پهنک به 3 تا 5 لوب تقسیم می شود. سطح برگ ها ناصاف و تقریبا خشن است. گل ها کوچکند و به صورت نر و ماده کنار هم قرار دارند که پس از لقاح و تکامل به میوه های فندقه کوچکی تبدیل می شوند و در قسمت گوشتدار نهنج قرار می گیرند. این قسمت کم کم بزرگ شده و حاوی اندوخته ای غنی از مواد قندی و مواد مهم دیگری می شود، این نهنج کوچک پس از رسیدن کامل به رنگ زرد، سبز، زرد متمایل به سبز و بنفش مایل به سیاه در می آید که در اصطلاح عامیانه به آن میوه انجیر می گویند.
انجیر خوراکی یکی از قدیمی ترین گیاهانی است که بشر کشت و پرورش داده است. تعداد 9 فسیل انجیر مربوط به 9200 تا 9400 سال قبل از میلاد مسیح از اوایل دوران پارینه سنگی در نزدیکی دره های اردن، 13 کیلومتری جریکو پیدا شده است. به نظر می رسد درخت انجیر حداقل هزار سال قبل از گندم و چاودار و حبوباتی از این قبیل کشت شده است. درباره این درخت کهن مطالب زیادی در منابع علمی سال های اخیر آمده که برخی از آنها بیان می شود : اولین میوه ای که در کتاب انجیل مقدس ذکر شده انجیر است، در این کتاب انجیر نشانه صلح، ثروت و شادمانی قلمداد شده است.
انجیر قدیمی ترین گیاه کشت شده
همچنین اولین لباسی که آدم و حوا در باغ بهشت برای خود تهیه کردند برگ درخت انجیر بود، زیرا انجیر درخت بهشتی است که در قرآن کریم نیز از آن نام برده و به آن قسم خورده شده است. در کتاب تورات چنین نقل شده که یکی از پیغمبران به نام اشعیای نبی در حدود 700 سال قبل از میلاد مسیح یکی از پادشاهان قوم یهود به نام حزقیا را که در بستر مرگ بود با مرهمی از انجیر نجات داد. این پادشاه به دملی بدخیم گرفتار شده بود که پس از بهبودی با مرهم انجیر چهارده سال دیگر زندگی کرد. یکی از نظریه‌هایی که طی سال های اخیر درباره این مساله شگفت انگیز مطرح شده وجود آلدئید بنزوئیک به عنوان یک ماده قوی ضدسرطان در انجیر است.
خواص تغذیه ای و درمانی انجیر
در قرآن کریم به انجیر قسم خورده شده (سوره التین) و چندین بار از آن یادشده است. همچنین رسول اکرم (ص) آن را برای هموروئید (بواسیر) و رنگ پریدگی و درمان نقرس توصیه فرموده اند. همچنین مصریان قدیم علاقه زیادی به انجیر داشتند. یونانیان درخت انجیر را مقدس شمرده و رومیان برای آن احترام خاصی قایل بوده اند. در قرون وسطی از همه قسمت های درخت انجیر به عنوان دارو استفاده می شد، مثلا از برگ آن برای بهبود دردهای سینه و سر و از دانه های آن برای قطع خونریزی ها استفاده می کردند.
