تفاوت میان وابستگی سالم و وابستگی ناسالم

وابستگی سالم چیست !؟

نمی توانیم بگوییم که تاکنون چند بار دانشجویان، بیماران، همکاران، روان شناس، نویسندگان و گزارشگران این سوال را بارها پرسیده اند. گاها واژه وابستگی سالم در نظر این افراد عجیب جلوه می کند. وابستگی و سالم این دو کلمه با هم جور در نمی آیند. اغلب ما سعی داریم که وابسته نباشیم، ترجیح می دهیم متکی به خود باشیم و روی پای خودمان بایستیم و مطابق میل خود رفتار کنیم. به ما می گویند استقلال چیز خوبی است و متکی بودن به دیگران هم بد است. آیا به واقع همین طور است ؟

وابستگی بیش از اندازه

آنچه در جریان پژوهش و بررسی به دست آمده است کاملا روشن است. وابستگی بیش از اندازه در روابط ما تولید اشکال می کند، اما وابستگی بیش از اندازه کم هم به همان اندازه بدی است. وقتی تلاش می کنیم در این دنیا جایگاهی برای خود پیدا کنیم، بسیاری از ما به اتکای به خود بهای بیش از اندازه می دهیم.

میانه سالمی میان استقلال بی انعطاف و وابستگی بیش از اندازه ناسالم هست. وابستگی سالم یعنی توانایی درهم آمیختن صمیمیت و استقلال بدین معنا که به دیگران تکیه کنیم و با این حال اتکای به نفس داشته باشیم و بی آن که احساس گناه کنیم، در وقت نیاز دست کمک به سوی دیگران دراز کنیم. وابستگی سالم به معنای وابستگی به دیگران بدون وابسته شدن به آن هاست. بدین معناست که به قدر کافی به دیگران اعتماد کنیم، به روی آن ها گشوده و آسیب پذیر شویم و با این حال اعتماد به نفس داشته باشیم تا با تعارض ها و اختلافاتی که به ناچار در روابط همگان ایجاد می شود، رو به رو گردیم.

تفاوت میان وابستگی سالم و وابستگی ناسالم

وقتی از وابستگی سالم برای در پیوند و ارتباط شدن با اطرافیانتان استفاده می کنید به توانمندی درونی می رسید که هرگز از داشتن آن آگاه نبودید. دوستی ها و روابط عاشقانه عمق جدیدی پیدا می کنند مهارت شغلی و حرفه ای و نیز مهارت های مربوط به تربیت فرزندان بیشتر می شود و بر سلامتی جسمانی افزوده می گردد، شادی و خوشبختی هم افزایش می یابد.

تفاوت میان وابستگی سالم و وابستگی ناسالم

احساس وابستگی کردن گه گاهی ابدا چیز بدی نیست. این بخشی طبیعی از زندگی است. مساله زمانی بروز می کند که از مهارت های سالم وابستگی محروم باشیم و نیازهای خود را به گونه ناسالم با دیگران در میان بگذاریم. این گونه روابط تعادل خود را از دست می دهند، رضایت بخشی خود را از دست می دهند و زندگی ها فاقد سرشاری می شوند.