تفاوت غذای مرده و زنده در چیست؟
آیا واقعا می دانید تفاوت غذای مرده و زنده در چیست؟
ﮐﻠﯿﻪ ﮔﯿﺎﻫﺎن از ﺳﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻤﺪه ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ:
- اوﻟﯽ آب اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮع آب ﻫﻤﯿﻦ آﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮔﯿﺎﻫﺎن ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد.
- دوﻣﯽ ﺳﻠﻮﻟﺰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻀﻢ ﻧﻤﯽﺷﻮد و از ﺑﺪن دﻓﻊ ﻣﯽﮔﺮدد.
- ﺳﻮﻣﯽ ﺧﻮد ﻏﺬای ﺧﺎﻟﺺ و ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎن ده ﻫﺰار ﻣﻮاد اوﻟﯿﻪ ﻓﺮض ﺷﺪه.
ﻓﺮق ﺑﯿﻦ ﻋﻠﻒ و ﮔﻨﺪم ﯾﺎ ﺑﺎدام اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻒ از ﻣﻘﺪار زﯾﺎدی ﺳﻠﻮﻟﺰ و ﻣﻘﺪار ﮐﻤﯽ ﻏﺬا ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺟﻬﺎز ﻫﺎﺿﻤﻪ ﺣﯿﻮان ﻃﻮری ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺪار زﯾﺎدی ﻋﻠﻒ در ﻣﻌﺪه ﺧﻮد ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ، آن را ﻧﺸﺨﻮار ﮐﺮده ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ ﺳﻠﻮﻟﺰ را دﻓﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﻘﺪار ﮐﻢ ﻏﺬا را از آن ﺑﯿﺮون ﻣﯽﮐﺸﺪ، وﻟﯽ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﮔﻨﺪم، ﺑﺎدام، ﺧﺮﻣﺎ و از اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ از ﻣﻘﺪار زﯾﺎدی ﻏﺬای ﺧﺎﻟﺺ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اند ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ روزاﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﯾﮏ ﯾﺎ دو ﻣﺸﺖ از آنﻫﺎ ﺗﻤﺎم اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت ﺧﻮد را ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
انسان ها اﯾﻦ ﻏﺬای ﮐﺎﻣﻞ را ﮐﻪ ﺧﺪای ﺑﺰرگ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﯽﺳﻮزاﻧﻨﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻏﺬاﯾﯽ ﺗﺎزه ﺑﻪ وﺟﻮد ﺑﯿﺎورﻧﺪ. اﯾﻦ دﯾﻮاﻧﮕﯽ ﻣﺤﺾ اﺳﺖ. اﻧﺴﺎن در ﻣﻮرد ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺣﺘﯽ ﻋﻘﻞ ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ را ﻫﻢ ﻧﺪارد. ﻣﻮرﭼﻪ ﻏﺬای ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺧﻮد را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ وﻟﯽ اﻧﺴﺎن ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ. اﻧﺴﺎن ﻣﯿﻮهﺟﺎت را ﺑﺎ ﺗﯿﺰ آب و ﮔﻮﮔﺮد ﻣﺴﻤﻮم ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺮم ﺑﻪ آنﻫﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻧﺸﻮد. ﮐﺮم ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮاد ﻣﺴﻤﻮم ﺷﺪه ﺧﻮردﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ، وﻟﯽ اﻧﺴﺎن ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ و ﻣﺼﺮف ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮐﺮم راه ﺗﻐﺬﯾﻪی ﺧﻮد را ﺑﻬﺘﺮ از اﻧﺴﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﺮﯾﻖ اﻧﺴﺎن آب آﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﺧﻮد را ﻧﯿﺰ ﻣﺴﻤﻮم ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻣﯿﻮهﺟﺎت و ﺳﺒﺰﯾﺠﺎت را ﻣﺴﻤﻮم ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﮐﻮد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺣﺠﻢ ﻣﺤﺼﻮل را ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺑﺮد ﮐﻪ ﭘﻮل زﯾﺎدی ﺑﻪ دﺳﺖ آورد وﻟﯽ در ﻋﻮض ﮐﯿﻔﯿﺖ را ﻓﺪای ﮐﻤﯿﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.
تفاوت غذای مرده و زنده در چیست؟
غذاهای مرده
اﻧﺴﺎن ﻫﺰاران ﻧﻮع ﻣﻮاد ﻏﯿﺮ ﻃﺒﯿﻌﯽ و ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﺳﻤﯽ را وارد ﺑﺪن ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و وﻗﺘﯽ ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی ﻧﻮ ﻇﻬﻮر و ﺧﻄﺮﻧﺎک از ﻫﻤﻪ ﺟﻬﺖ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ از ﮐﺸﻒ ﻋﻠﺖ آنﻫﺎ ﻋﺎﺟﺰ ﻣﺎﻧﺪه ﻣﯽﮐﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻧﻮاع ﺳﻤﻮم ﺟﺪﯾﺪ آنﻫﺎ را ﭼﺎره ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎن در ﻋﻠﻢ ﺧﻮد ﭘﯿﺸﺮﻓﺖﻫﺎی زﯾﺎدی ﮐﺮده اند. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ آنﻫﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﺮوﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ اﯾﻤﺎن ﺑﯿﺎورﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ و ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ داﻧﺶ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ اﻗﺮار ﮐﺮدﻧﺪ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ اﯾﺸﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ داﻧﺎﯾﯽ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻧﺎﭼﯿﺰ اﺳﺖ، آن وﻗﺖ ﻣﯽﺗﻮان ﻗﺒﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﺸﺎن واﻗﻌﺎ ﭼﯿﺰی ﻓﻬﻤﯿﺪه و ﯾﺎ ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ.
ﻣﺎ ﻣﯽ داﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺪن ﯾﮏ اﻧﺴﺎن ﯾﺎ ﯾﮏ ﺣﯿﻮان ﺑﻪ اﻧﻮاع ﺑﯽﺷﻤﺎری ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻏﺬاﯾﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارد ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﻘﺪار آن را زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ آنﻫﺎ را ﻫﻨﻮز ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ و در ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. آنﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ در ﻓﻼن ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﻓﻼن ﻗﺪر وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ، ﻓﻼن ﻗﺪر ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ، ﻓﻼن ﻗﺪر ﮐﺎﻟﺮی و ﻏﯿﺮه اﺳﺖ! اﮐﻨﻮن ﻣﻦ از اﯾﻦ آﻗﺎﯾﺎن ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﮐﻪ در ﺧﺎر ﺑﯿﺎﺑﺎن ﭼﻪ ﻧﻮع وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ و ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻫﺴﺖ، ﭼﻮن آنﻫﺎ ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎی آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﺧﻮد ﭼﯿﺰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ در آن ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ.
ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻏﺬاﯾﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﯾﺎ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺪن ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪه ﻻزم دارد ﮐﺪام ﯾﮑﯽ در آن وﺟﻮد ﻧﺪارد؟ آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﺧﺎر ﺑﯿﺎﺑﺎن ﻓﻼن ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﻮﺟﻮد ﻧﯿﺴﺖ؟ اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭼﻮن در آن ﻫﻤﻪ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ و ﻫﯿﭻ ﮐﺪام ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ، زﯾﺮا آن ﺧﺎر ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻠﯿﻪ اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت ﺷﺘﺮ را ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. آن ﮐﺎری ﮐﻪ ﮐﻠﯿﻪ ﭘﺨﺘﻨﯽﻫﺎی دﻧﯿﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان اﺧﺘﺮاع ﻧﻤﻮده اند ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻫﻨﺪ، اﯾﻦ ﺧﺎر ﺑﯿﺎﺑﺎن ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﺪ. ﭘﺲ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪان در ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﭼﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ، ﻣﻬﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن واﻗﻌﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ آﻗﺎﯾﺎن ﻓﻘﻂ ﻇﺎﻫﺮ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ و از ﺑﺎﻃﻦ آنﻫﺎ اﺑﺪا ﺧﺒﺮی ﻧﺪارﻧﺪ.
همچنین بخوانید: تفاوت غذای مرده و زنده در چیست ؟!
تفاوت غذای مرده و زنده در چیست
ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ آنﻫﺎ ﺟﻠﻮی اﺳﺐ ﮐﺎه ﺧﺸﮏ ﻣﯽرﯾﺰﻧﺪ ﻫﯿﭻ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﮐﺎه ﻓﻼن وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ﯾﺎ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﯽ ﮐﻢ ﺑﺎﺷﺪ. آنﻫﺎ ﮐﻠﯿﻪ آزﻣﺎﯾﺶﻫﺎی ﺧﻮد را روی ﻣﻮشﻫﺎ و ﺧﺮﮔﻮشﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺑﺪن ﻣﻮش و ﺧﺮﮔﻮش ﺑﺎ ﺑﺪن اﻧﺴﺎن ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪارد و ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺣﺎﺻﻠﻪ را روی اﻧﺴﺎن ﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ. ﭘﺲ ﭼﺮا آن ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﻫﻤﻪ روزه ﻧﺰد اﺳﺐ، ﺷﺘﺮ، ﻓﯿﻞ و زراﻓﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ، روی اﻧﺴﺎن ﻋﻤﻠﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺑﺪن ﯾﮏ ﻣﻮش از ﺑﺪن اﺳﺐ و ﺷﺘﺮ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ اﺳﺖ؟ ﻣﮕﺮ ﮐﺎه و ﺧﺎر ﺑﯿﺎﺑﺎن ﯾﺎ ﺑﺮگ درﺧﺖ ﮐﺎﻣﻞﺗﺮ از ﮔﻨﺪم ﯾﺎ ﮔﺮدو ﯾﺎ اﻧﮕﻮر ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ؟ آﯾﺎ ﭼﻪ زﻣﺎن ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ آﻗﺎﯾﺎن ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ و اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت ﺧﻮد را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ؟ اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت ﺟﺰﺋﯽ ﻧﯿﺴﺖ، ﮐﻠﯿﻪ ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮﻫﺎی زودرس ﺑﺸﺮ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت ﺑﻪ وﻗﻮع ﻣﯽﭘﯿﻮﻧﺪد. ﻫﯿﭻ ﮐﺲ در دﻧﯿﺎی ﻣﺮده ﺧﻮارﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻧﻤﯽﻣﯿﺮد و ﻫﻤﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎ ﺗﻠﻒ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺗﻤﺎم ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎ در ﻧﺘﯿﺠﻪی اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮔﻨﺎه ﮐﻠﯿﻪ ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﺮدن اﯾﻦ آﻗﺎﯾﺎن ﻣﯽاﻓﺘﺪ.
ﻣﻄﻠﺐ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﺮده ﺧﻮار اﺳﺎﺳﺎ در ﺟﺎی ﻏﻠﻂ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽﭘﺮدازﻧﺪ. آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎی اﯾﻦ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ را در ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﻨﺪ در آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎهﻫﺎ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺗﻠﻒ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ را ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﭼﻮن ﻫﺮ ﭼﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮔﻮﯾﺎ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﺳﺖ و ﺳﺎده و راﯾﮕﺎن! وﻟﯽ آﻧﭽﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ ﮔﺮان اﺳﺖ و ﻋﻠﻤﯽ، ﭼﻮن ﺑﺎ زﺣﻤﺖ ﻓﺮاوان ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ.
ﺑﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖﻫﺎی ﻋﻠﻢ ﻓﻀﺎﻧﻮردی آﯾﺎ اﯾﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎه و ﺧﻮرﺷﯿﺪ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ : ﺑﻪ ﮐﻨﺎر ﺑﺮوﯾﺪ، ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻧﺪارﯾﻢ. ﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﻔﯿﻨﻪﻫﺎی ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﻣﺎه و ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﺧﻮد را ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺳﺎﺧﺖ؟ زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻓﮑﺮش را ﻫﻢ ﺑﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﻫﺮ ﯾﮏ از اﺗﻢﻫﺎی ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﯿﻠﯿﻮنﻫﺎ ﺳﺘﺎره و ﺧﻮرﺷﯿﺪ رﯾﺰ (اﻟﺒﺘﻪ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ اﻧﺴﺎن) وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ آﺗﺶ ﻣﺘﻼﺷﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد و وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ﻫﺎی ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﻔﯿﻨﻪﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻨﻤﺎﯾﻨﺪ.
تفاوت غذای مرده و زنده در چیست؟
گندم و آرد سبوس دار
ﮔﻨﺪم زﻧﺪه ﯾﺎ آرد ﺳﺒﻮس دار ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮕﺎﻧﻪ ﻧﺎن روزاﻧﻪ ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺷﺪ و ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻧﺎن ﭘﺨﺘﻪ ﺑﺸﻮد. بقول حضرت مولانا : “ﮔﺮ ﺧﻮری ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ از ﻣﺄﮐﻮل ﻧﻮر ﺧﺎك رﯾﺰی ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﺎن ﺗﻨﻮر” اﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺗﻤﺎم ﮐﻮﺷﺶ ﻫﺎی درﻣﺎﻧﯽ ﻏﻠﻂ ﻓﻌﻠﯽ، ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﺴﺌﻮل ﻓﻘﻂ اﯾﻦ ﮐﺎر را در ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎ، ﭘﺮورﺷﮕﺎهﻫﺎ و ﺷﯿﺮﺧﻮارﮔﺎه ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﺟﺮا ﺑﮕﺬارﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺧﻮردن ﻧﺎن زﻧﺪه را ﺗﻮﺻﯿﻪ ﮐﻨﻨﺪ، ﭘﻨﺠﺎه درﺻﺪ از ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد. اﮔﺮ آنﻫﺎ اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻨﺪم زﻧﺪه را ﺧﻮرد ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم آنﻫﺎ را ﺑﻪ راﯾﮕﺎن راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﻧﻤﺎﯾﻢ، ﭼﻮن ﻫﻔﺪه ﺳﺎل ﺗﻤﺎم اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺪم زﻧﺪه ﻣﯽﺧﻮرم و اﮔﺮ ﻣﺮا ﺑﻪ ﭘﺎی ﭼﻮﺑﻪ دار ﻫﻢ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﯽﺷﻮم ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﻧﺎن ﭘﺨﺘﻪ ﺑﻪ دﻫﺎن ﺑﮕﺬارم. ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ارزش زﻧﺪهﺧﻮاری ﭘﯽ ﺑﺒﺮد ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ رﻓﺘﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﻓﻘﻂ ﺑﯽاﻃﻼﻋﯽ ﻣﺮدم اﺳﺖ ﮐﻪ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت ﭘﺪران ﺧﻮد را ﮐﻮرﮐﻮراﻧﻪ اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﻨﺪ.
همچنین بخوانید: با ﺑﺪن اﺻﻠﯽ و ﺑﺪن دروﻏﯽ آشنا شوید
در اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﭘﺰﺷﮑﺎن ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. آنﻫﺎ ﻣﺠﺮی ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﻃﯽ ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﻪ آنﻫﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﮔﻨﺎﻫﮑﺎران واﻗﻌﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻮد ﻧﺎم داﻧﺸﻤﻨﺪ ﻧﻬﺎده اند. آنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺻﺪ و ﭼﻬﻞ ﺗﺎ ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎل ﻋﻤﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺟﺰء اﯾﻦ ﮔﺮوه داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺮﻋﮑﺲ آنﻫﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ دور از ﺗﻤﺪن و ﻣﺮاﮐﺰ ﻋﻠﻢ در آﻏﻮش ﻃﺒﯿﻌﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎ داروﻫﺎی ﺳﻤﯽ و ﻏﺬاﻫﺎی ﻧﻮﻇﻬﻮر آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﺪارﻧﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﭼﻘﺪر ﻋﻤﺮ آنﻫﺎ ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ و ﺑﺪﻧﺸﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮ ﻣﯽﺑﻮد اﮔﺮ اﯾﺸﺎن از ﺻﺪﻣﺎت ﻏﺬای ﻣﺮده ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﺑﺮﮐﻨﺎر ﺑﻮدﻧﺪ.
روزی در ﯾﮏ ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدم. ﺳﺨﻨﺮان ﯾﮑﯽ از ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی ﻗﻠﺒﯽ ﺑﻮد. او ﭼﻨﯿﻦ ﮔﻔﺖ : آﻣﺎر آﻣﺮﯾﮑﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﭘﺰﺷﮑﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﻃﺒﻘﺎت دﯾﮕﺮ از ﺳﮑﺘﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﺗﻠﻒ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. وﻗﺘﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪه ﺷﺪ ﮐﻪ آنﻫﺎ ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ دﯾﮕﺮان را ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ وﻗﺘﯽ ﺧﻮدﺷﺎن از ﻫﻤﻪ زودﺗﺮ ﻣﺮﯾﺾ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و از ﻫﻤﻪ زودﺗﺮ ﻣﯽﻣﯿﺮﻧﺪ او در ﺟﻮاب ﭼﻨﯿﻦ ﮔﻔﺖ : ﭼﻮن ﭘﺰﺷﮑﺎن ﺑﺮای ﻋﻤﺮ ﺧﻮد اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدی ﻗﺎﯾﻞ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﺿﻤﻨﺎ آنﻫﺎ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﺑﺮای ﻣﻼﻗﺎت ﺑﯿﻤﺎران ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻣﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﻤﯽزﻧﻢ، ﺑﮕﺬار ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﺤﺘﺮم ﺧﻮدش از اﯾﻦ ﺟﻮاب ﺧﻨﺪه آور ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﮕﯿﺮد. ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺮای ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮد ﻣﺮض در ﻧﻈﺮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻠﮑﻪ او ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎ را ﺑﺮای ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﮐﻪ اﻣﺮ او را اﻃﺎﻋﺖ ﻧﮑﺮده و از ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺳﺮﭘﯿﭽﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﮐﺸﺘﻦ ﻏﺬای زﻧﺪه از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﮔﻨﺎﻫﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون ﻣﺠﺎزات ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ.
بخشی از کتاب زﻧﺪه ﺧﻮاری (ﺧﺎم ﺧﻮاری) نویسنده : آ .د .آواﻧﺴﯿﺎن
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
جو دوسر پرک را با خواص رفع اضطراب، درمان ضعف مثانه، درمان یبوست، درمان بیماری دیورتیکولوز (نوع بیماری گوارشی)، درمان نقرس، رفع بیماری التهابی روده، درمان سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، درمان اختلالات عصبی، تنظیم فشارخون، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
