بالنگو و بردی را بشناسیم
بالنگو و بردی را بیشتر بشناسیم !
❊ بالنگو
بالنـگو گیاهی است که به فارسی و در کتب طب سنتی بالنگو نام برده می شود. این گیاه از خانواده نعنا و دو گونه آن در ایران به طور خودرو می روید که نام های علمی آن عبارت اند از :
۱- لائمانتینا ایبریکا که به بالنگو شهری معروف است که در شمال ایران در ایسپیلی ییلاق، در جاده قزوین، اطراف تبریز، مشکین شهر، جبال سهند، بین خلخال و اردبیل، در خوی، در تفرش، قصر شیرین، ماهدشت، اصفهان و شیراز می روید.
۲- لائمانتینا رولینا بنث که به بالنگو شیرازی معروف می باشد و در هند و کشمیر آن را تخم بالنگو می نامند. در ایران در دامنه های البرز در شمال ایران، در راه قزوین، رشت، آذربایجان، غرب ایران، قصر شیرین، اصفهان، شیراز، قم، تفرش، کرمان و بلوچستان به طور وحشی می روید.
مشخصات بالنگو را بدانیم !
بالنگو گیاهی است یک ساله کوتاه به ارتفاع حدود یک وجب و برگ های آن متقابل، بوی آن شبیه برگ ریحان و بدون دندانه است. گل های آن آبی رنگ به ندرت مایل به زرد و سفید است. میوه آن گرد، پهن به ابعاد 5 در 1/5 میلیمتر به رنگ قهوه ای و در بالای میوه علامت وی دیده می شود و در مورد گونه بالنگو شیرازی تخم دراز تر، قوسی در یک طرف و در طرف دیگر یک لکه سفیدی مشاهده می شود. تخم بالنگو از هر دو گونه را که در آب بخیسانند مایع چسبناک کدر بی مزه ای حاصل می شود.
خواص و کاربرد بالنگو را بدانیم !
در هند تخم بالنگو خنک کننده، مسکن درد و آرام بخش است و برای رفع نفخ و رفع یبوست به کار می رود. بالنگو و تخم آن از نظر طبیعت طبق رای حکمای طب سنتی گرم و مرطوب و تر است. از نظر خواص معتقدند که مقوی قلب است، برای رفع وحشت، خفقان و اسهال خونی، آن را تنها با گلاب می خورند. برای دل پیچه و شکم روش نافع می باشد. مقدار خوراک آن تا 10 گرم می باشد. جانشین آن از نظر خواص تخم ریحان است.
❊ بردی
در کتب طب سنتی با نام عربی آن بردی آمده است.
بردی گیاهی است علفی چند ساله که بلندی ساقه های آن به 2-4 متر نیز می رسد. ساقه های آن شبیه نی با مقطع مثلث، گل های آن به شکل چتر مرکب کروی، سفید یا زرد که در انتها ساقه گل دهنده گیاه ظاهر می شود. دارای سوش یا قسمت زیر زمینی ضخیمی است. ساقه آن نرم است به طوری که با فشار انگشت پنبه ای به نظرمی رسد و فرو می رود. برگ آن مانند برگ خرما باریک دراز و تخم آن ریز و ریزتر از تخم شنبلیله و تلخ است.
ریشه یا قسمت زیر زمین آن کمی شیرین است و آن را عسلج می گویند و در مصر می خورند. موطن این گیاه مصر است و در حبشه، فلسطین و سوریه فراوان می روید. در ایران گونه های دیگری از آن اغلب در کنار آب ها می روید. از الیافی که از مغز ساقه این گیاه به دست می آید و روی هم گذارده و فشرده و خشک می کنند، مصریان قدیم، یونانی ها و رومی ها کاغذی به نام پاپیروس درست می کردند و برای نوشتن از آن استفاده می کردند. کاغذی که سابقا از این گیاه به دست می آمد و یونانی ها پاپیروس می گفتند همان قرطاس معروف است. منظور از قرطاس که به جای لغت کاغذ مستعمل است همان نوع کاغذ می باشد.
همچنین بخوانید: با بوها حشرات را دور کنید
خواص و کاربرد بردی
بردی از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی سرد و خشک است و از نظر خواص معتقدند که خونریزی را بند می آورد و ریشه آن با سرکه برای طحال مفید است. جویدن آن به خصوص بیخ آن برای رفع بوی سیر و پیاز نافع است. ضماد آن برای تحلیل ورم ها و گرد خشک شده سوخته آن برای التیام زخم های تازه و خونی و خونریزی مفید است. خوردن سوخته آن با سرکه برای حال نافع است.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
تخم بالنگو را با خواص تسکین درد، آرامبخش، تقویت قلب، رفع نفخ، رفع یبوست، درمان سرفه های خشک، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.