بازیافت شیشه ها به روش اصولی و بهداشتی و اثرات زیست محیطی آن

دانستنی هایی در مورد شیشه و بازیافت شیشه

بازیافت شیشه

حدود 3500 سال است که انسان شیشه می سازد. اغلب شیشه ها از سه ماده اصلی ماسه سفید، آهک و جوش شیرین ساخته می شوند. این مواد تا 2500 درجه فارنهایت (حدود 1400 درجه سانتی گراد) حرارت داده می شوند تا کاملا گداخته و شفاف گردند. آنگاه درجه حرارت مخلوط به 1800 درجه فارنهایت (حدود 1000 درجه سانتی گراد) کاهش داده می شود. برای کل این مراحل حدود 4200 کیلو کالری انرژی لازم است تا یک کیلوگرم شیشه تولید شود.

قبل از این که شیشه بازیافتی برای سازندگان حمل شود به تکه های کوچک موسوم به کالت (خرده شیشه) شکسته می شود تا حجم کمتری بگیرد. پس از رسیدن به کارخانه از داخل دستگاه مغناطیسی به خصوصی رد می شود تا حلقه های فلزی از بطری ها جدا شوند. دستگاهی که تولید خلا می کند برچسب های کاغذی و پلاستیکی را از آن ها جدا می کند اکنون کالت آماده اضافه شدن به مخلوط است.

از آن جایی که کالت درجه ذوب مخلوط خمیر شیشه را پایین می آورد، انرژی مورد نیاز تا 32 درصد کاهش می یابد. با در نظر گرفتن مقدار شیشه ای که در سال تولید می شود می توان دریافت که صرفه جویی در انرژی بسیار قابل توجه است.

بازیافت شیشه ها به روش اصولی و بهداشتی و اثرات زیست محیطی آن

دانستنی هایی در مورد شیشه

انرژی صرفه جویی شده در اثر بازیافت یک بطری، یک لامپ 100 واتی را تا چهار ساعت روشن نگه خواهد داشت. تمام بطری ها و ظرف های شیشه ای قابل بازیافت شدن هستند ولی سایر انواع شیشه ها مانند شیشه های پنجره ها، پیرکس ها و لامپ ها که با استفاده از مراحل دیگری ساخته شده اند نمی توانند با کالتی که ظرف های شیشه ای از آن ساخته می شوند مخلوط شوند. شیشه های ساخته شده از بازیافت سایر شیشه ها به جای ساخت شیشه از مواد خام، آلودگی هوای مربوطه را 20 درصد و آلودگی آب را 50 درصد کاهش می دهد. بطری های یک بار مصرف و دور انداختنی، سه برابر انرژی بیشتری نسبت به ظروفی که دوباره قابل استفاده، دوباره قابل برگشت هستند مصرف می کنند.