افراد خودخواه و خودشیفته به لحاظ رفتاری با افراد خود دوست چه تفاوتی دارند؟

افراد خودخواه و خودشیفته به لحاظ رفتاری با افراد خود دوست چه تفاوتی دارند؟

شاید در میان دوستان یا آشنایان خود فرد یا افرادی را داشته باشید که به لحاظ رفتاری فردی خودخواه (Selfishness) باشند و یا افرادی که دچار خودشیفتگی (Narcissism) هستند. اینگونه افراد در جامعه خیلی روابط مستحکمی با دیگران ندارند و اکثرا ترد می شوند. خود خواهی و خود شیفتگی خود دو موضوع کاملا متفاوت هستند. از طرفی شاید این جمله معروف را شنیده باشید که می گویند: خودت را بیشتر از دیگران دوست داشته باش.

بسیاری از افراد این جمله را به معنای خودخواه بودن تلقی می کنند که کاملا برداشت اشتباهی است. در واقع این جمله تاکیدی بر خود دوستی دارد نه خودخواهی و خودشیفتگی. در این مقاله سعی شده است که بیان کنیم، افراد خودخواه و خودشیفته به لحاظ رفتاری با افراد خود دوست چه تفاوتی دارند.

افراد خودخواه و خودشیفته به لحاظ رفتاری با افراد خود دوست چه تفاوتی دارند؟

تفاوت خودخواهی با خود دوستی

یک فرد خودخواه

• جایی برای دیگران در ذهن و فکر خود ندارد.
• قادر به درک افکار، احساسات و نیازهای دیگران نیست و یا اصلا آن ها را نمی شنود.
• دیگران را مسئول احساس درد و ناراحتی یا لذت و خوشحالی خود می داند.
• از دیگران برای رسیدن به امیال، خواسته ها و اهداف خود استفاده می کند.
• حق و حقوق خود را بر دیگران در الویت قرار می دهد، حتی اگر لازم باشد حق و حقوق آن ها را نادیده بگیرد.
• فقط به فکر خواسته، نیاز و امیال خود است.
• اکثر مواقع از دیگران طلبکار است.
• در بسیاری از موارد رفتار متکبرانه دارد.
• بیشتر مواقع حالت کنترل کنندگی دارد و اگر به خواسته خود نرسد عصبانی می شود.
• قابلیت سازش کاری یا سازگاری بسیار کمی دارد.
• خلق ناپایدار داشته و در مواقعی که کارها بر وفق مراد نباشد، به راحتی از کوره در می رود.
• تا حدود زیادی ریاکار بوده و صمیمیت چندانی در ارتباط ندارد.
• حرمت نفس پایینی دارد.