اختلال کم توجهی و بیش فعالی چیست؟ + درمان
اختلال کم توجهی و بیش فعالی (ADHD) چیست؟ (علائم و راه های درمان)
اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی بزرگسالان یا ADHD بزرگسال که از آن نیز با نام اختلال پر تحركي و كمبود توجه یاد می شود، نوعي اختلال مغزي است كه بر توجه، فعاليت حركتي و كنترل تكانه تاثير مي گذارد. نشانه هاي اصلي آن عبارتند از: حواس پرتي، ناتواني در تمركز، دامنه توجه ضعيف، پر تحركي و تكانشي بودن (فقدان خويشتن داري). گاهي براي آن از اصطلاح نقص توجه (ADD) استفاده مي شود. اما اصطلاح صحيح تر پزشكي آن همان (ADHA) است، حتي اگر پر تحركي وجود نداشته باشد. زماني تصور مي شد ADHD منحصر به دوران كودكي است، اما در حال حاضر مي دانيم كه تا بزرگسالي نيز ادامه مي يابد. ٦٥ تا ٨٥ درصد كودكان مبتلا به اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی ADHD تا بزرگسالي معيارهاي كامل يا بعضي از معيارهاي آن را خواهند داشت.
اختلال کم توجهی و بیش فعالی چیست؟ (علائم و راه های درمان)
نشانه های بیماری اختلال کم توجهی و بیش فعالی یا ADHD
توجه داشته باشيد كه نشانه هاي ADHD حمله اي يا موقتي نيستند. نكته كليدي تشخيص آن مداومت، شدت و هم چنين طولاني بودن نشانه هاست. اعتقاد بر اين است كه نشانه هاي سه گانه بي توجهي، فقدان كنترل تكانه (نداشتن خويشتن داري)، و پر تحركي (بیش فعالی) از نشانه هاي مشخص كننده اين بيماري هستند.
مشكلات توجه عبارتند از:
- فراموشي
- آشفتگي
- ناتواني در تنظيم صحيح وقت
- گم كردن مكرر اشيا
- تاخير مكرر
- پرت شدن حواس هنگام گردهمايي ها، سخنراني ها يا صحبت
- ناتواني در برنامه ريزي
