اختلال نعوظ چیست؟ (علل، تشخیص و راه های درمان آن)

آشنایی با علل، تشخیص و راه های درمان اختلال نعوظ

به عدم رسیدن به نعوظ كامل و یا عدم حفظ آن برای مدت مناسب (در بیش از ٢٥ درصد موارد تحریك جنسی)، اختلال نعوظ (Erectile dysfunction) گفته می شود و در گذشته ناتوانی جنسی (Impotency) نامیده می شد. شیوع اختلال نعوظ در افراد زیر ٣٥ سال حدود ١٠ درصد، در حوالی ٥٠ سالگی ٥٠ درصد و در ٧٠ سالگی حدود ٧٠ درصد می باشد. حال در این مقاله با علل، تشخیص و راه های درمان اختلال نعوظ آشنا شوید.

اختلال نعوظ چیست؟ (علل، تشخیص و راه های درمان آن)

مکانیسم نعوظ

نعوظ طی یك روند پیچیده عصبی عروقی به وقوع می پیوندد. فرآیند فعالیت جنسی عمدتا تحت كنترل سیستم عصبی خودكار (اتونوم و دارای دو جز سمپاتیك و پاراسمپاتیك) است. مركز این سیستم ناحیه ای واقع در مغز موسوم به هیپوتالاموس است. در پی تحریك جنسی (شنیداری، دیداری، لامسه و یا خیالی) پیام هایی به هیپوتالاموس و از آنجا به سیستم خودكار و از آنجا به دستگاه تناسلی فرستاده می شود. اجزای اصلی دخیل در نعوظ آلت، اجسام غاری هستند. در مركز هر یك از اجسام غاری یك شریان كوچك وجود دارد موسوم به شریان غاری و بقیه آن به صورت حفره یا حوضچه های كوچكی هستند. به هر یك از این حوضحه ها، سینوزوئید گفته می شود.

در حالت عادی، خون به طور دائم وارد حوضچه ها و از آن ها خارج می شود، اما با ورود پیام های عصبی به اجسام غاری، عضلات صاف (غیر ارادی) جدار شریان ها و نیز دیواره حوضچه ها شل می شوند و این مسئله باعث ورود بیشتر خون به حوضچه ها می شود. از طرف دیگر، عروق وریدی و اجسام غاری كه مسئول خالی كردن خون از اجسام غاری به سیستم وریدی هستند تحت فشار قرار گرفته و تنگ می شوند و بتدریج حوضچه ها پر از خون شده و در نتیجه نعوظ رخ می دهد.

علل اختلال نعوظ

بر خلاف انزال زودرس، علل و مشكلات جسمی، عامل ٨٥ درصد موارد اختلال نعوظ بوده و فقط ١٥ درصد موارد به دلیل مشكلات سایكولوژیك می باشد. علل اختلال نعوظ فراوان است اما شایعترین و مهمترین آن ها عبارتند از:

1- پیری (افزایش سن): اساسا اینكه پیری یك روند فیزیولوژیك است یا نه مورد بحث است، در هر صورت تغییرات ناشی از افزایش سن یكی از دلایل اختلال نعوظ می باشد.

2- اختلالات نورولوژیك: بیماری های مغزی، صدمات نخاعی، نوروپاتی های محیطی، صدمات عصب شرمگاهی (از جمله در درمان سرطان پروستات)

3- اختلالات هورمونی: این گروه از بیماری ها عمدتا از طریق كاهش میل جنسی موجب اختلال نعوظ می شوند و در راس آن ها می توان از كاهش هورمون جنسی مردانه (تستوسترون)، كم كاری یا پركاری تیروئید، افزایش پرولاكتین خون، سندرم كوشینگ و بیماری آدیسون نام برد.

4- اختلالات عروقی: تصلب شرایین، آنژین صدری، بیماری های عروقی محیطی، بی كفایتی عروق وریدی

5- مصرف داروها: تقریبا تمامی داروهای ضد فشار خون، داروهای ضد افسردگی (عمدتا از طریق كاهش میل جنسی)، دیگوكسین، استروژن و داروهای ضد آندروژن، برخی از داروهای زخم معده و اثنی عشر، داروهای آنتی هیستامینیك، داروهای شیمی درمان

همچنین بخوانید:  تقويت قوای جنسی در طب سنتی

6-  بزرگی یا عفونت پروستات

7- انواع اعتیاد: الكل، سیگار، ماری جوانا، مواد مخدر، كوكائین، آمفتامین

8- بیماری های سیستمیك: مرض قند (دیابت)، افزایش فشار خون (به دلیل دارو یا خود بیماری)، نارسایی كلیه، افزایش چربی خون، بیماری های انسدادی مزمن ریوی (نظیر برونشیت مزمن، آمفیزم و …)

9- علل سایكولوژیك: اضطراب، استرس، افسردگی و اختلافات خانوادگی

توجه: تمامی افرادی كه به تازگی دچار اختلال نعوظ شده اند، بایستی حداقل تحت بررسی های لازم برای بیماری های قلبی عروقی (از جمله اندازه گیری كلسترول)، دیابت و ترجیحا عملكرد تیروئید قرار گیرند.

تشخیص اختلال نعوظ

خوشبختانه در اكثر موارد، با یك شرح حال و معاینه توسط پزشك و چند آزمایش می توان به تشخیص علت نعوظ رسید. ولی در غالب موارد چند عامل متفاوت در بروز آن دخیل هستند و نمی توان به طور قطع، میزان نقش هر یك از آن ها را مشخص كرد.

اختلال نعوظ چیست؟ (علل، تشخیص و راه های درمان آن)

راه های درمان اختلال نعوظ

اساس درمان اختلال نعوظ، شناسایی عامل اصلی بوجود آورنده و اصلاح آن است، اما از آنجایی كه در اكثر موارد چندین عامل با هم دخیل هستند، لذا مجموعه ای از روش های درمانی دارویی، سایكولوژیك، مكانیكی و گاهی جراحی ممكن است به كار برده شود.

1- درمان سایكولوژیك (سكس درمانی)

حتی در موارد طبی اختلال نعوظ، روان درمانی بسیار كمك كننده خواهد بود. اساس روان درمانی، شناسایی علل سایكولوژیك و اصلاح آن است (نظیر اضطراب، افسردگی، روابط زناشویی متزلزل و …). پس از اصلاح عوامل زمینه ای، آنگاه سكس درمانی كه بر پایه خود آگاهی حس و پذیرش خود است انجام می شود، و شامل موارد نظیر ماساژ روزانه، تمركز حس صبحگاهی (تمرین تمركز حسی)، تمرینات شل كردن عضلات كف لگن، آگاهی از سطح نعوظ و حفظ نعوظ می باشد.

2- درمان دارویی

شاید یكی از مهمترین تحولات طب در زمینه اختلالات جنسی، كشف داروهای متعدد و موثر در این زمینه بوده است. نوع داروی مصرفی بر حسب مورد متفاوت و به قرار زیر می باشد:

داروهای مهار كننده فسفودی استراز-٥ (PDE-5)

این گروه از داروها در اکثر موارد اختلال نعوظ کارآمد هستند که معروفترین آن ها عباتند از: سیلدنافیل (Sildenafil) با نام تجاری ویاگرا (Viagra)، واردنافیل (Vardenafil)با نام تجاری لویترا (Levitra) و تادالافیل (Tadalafil) با نام تجاری Cialis. این داروها نیم ساعت قبل از نزدیكی خورده می شوند (البته سیلدنافیل یك ساعت قبل با شكم خالی). دارو ابتدا با مقدار كم شروع شده و در صورت عدم پاسخ در جلسات بعد مقدار آن افزایش می یابد.

توجه: مصرف داروهای مهار كننده فسفودی استراز-٥ (PDE-5) همراه با برخی از داروهای پایین آورنده فشارخون، داروهای قلبی شل كننده عروق (نظیر قرص های زیر زبانی یا نیتروگلیسیرین)، Doxazosin و Terazosin خطرناك و ممنوع است.

داروهای موضعی نعوظ دهنده

در آن دسته از افرادی كه داروهای خوراكی ممنوع بوده و یا موثر نیستند، می توان از داروهای موضعی كه موجب نعوظ می شوند، مانند آلپروستادیل داخل پیشابراه (MUSE) و آلپروستادیل تزریقی (Caverjet)استفاده نمود.

آلپروستادیل داخل پیشابراه (MUSE): این دارو جز گروه خاصی از مواد شیمیایی طبیعی بدن (موسوم به پروستاگلاندین E1) بوده و به وسیاه اپلیکاتور پلاستیکی به داخل پیشابراه (3 سانتیمتر اول) تخلیه می شود و در 30 تا 65 درصد افراد موثر است. سوزش یا درد آلت (30 تا 40 درصد) شایعترین عارضه آن است. استفاده از این دارو در صورت حامله بودن همسر فرد، ممنوع است.

آلپروستادیل تزریقی (Caverjet): این دارو به وسیله یک سرسوزن بسیار ظریف و نازک به داخل اجسام غاری آلت تزریق می شود. مقدار دارو و روش استفاده از آن توسط پزشک معالج تعیین و آموزش داده می شود. مقدار دارو و روش استفاده از آن توسط پزشک معالج تعیین و آموزش داده می شود.

همچنین بخوانید:  علت ناباروری در مردان چیست؟

دستگاه قابض مکنده (VCD)

این روش در ۹۵٪ اختلال نعوظ موثر و کارآمد است (در مقایسه با ۳۰٪ تا ۶۰ ٪ در مصرف دارو). در این روش یک لوله مکنده به آلت وصل شده و پس از نعوظ کامل یک حلقه پلاستیکی در قاعده آلت گذاشته می شود تا از بازگشت خون به گردش خون جلوگیری شود. بایستی توجه داشت که حلقه بیش از ۳۰ دقیقه در محل باقی نماند (جلگیری از صدمات ناشی از قطع خون به آلت). اشکال اصلی این روش درد نسبی در آلت، اشکال در انزال، خون مردگی و کرختی آلت است. استفاده از این روش در افرادی که مستعد یا دچار اختلال انعقادی هستند (کم خونی داسی شکل، هموفیلی، مصرف داروهای ضد انعقادی و …) ممنوع است.

تجویز هورمون های مردانه 

آن دسته از افرادی که دچار کاهش فعالیت غدد جنسی هستند (کاهش تستوسترون) تجویز هورمون های مردانه موثر خواهد بود. بطور کلی، اگر فرد به داروهای مهار کننده PDE-5 پاسخ مناسب ندهد و یا دارای علایم کاهش تستوسترون باشد (کاهش میل جنسی. کاهش تمرکز و ادراک، ضعف عضلانی عمومی، بزرگ شدن پستان ها و …) بایستی تستوسترون صبح ناشنا اندازه گیری شود و اگر مقدار آن کمتر از  200 ng/dl  باشد، درمان با هورمون مردانه انجام شود.

داروی یوهمبین (Yohimbine)

این دارو (با نام تجاری Yohimb وAphodryne) جز دسته دارویی کاملا متفاوا از بقیه بوده و در ۴۰٪ موارد موثر است. اما با پیدایش داروهای کم عارضه تر (مهار کننده های PDE-5) و عوارض نسبتا عمومی شدید آن، امروزه دیگر چندان برای این منظور از آن استفاده نمی شود.

3- درمان جراحی (پروتز درمانی)

اگر سایر روش های درمانی موثر نباشند و یا ممنوع باشند قدم آخر كاشتن پروتز مصنوعی است. در این روش دو لوله پلاستیکی انعطاف پذیر یا مستع شونده داخل آلت، یک دستگاه پمپ در داخل کیسه بیضه و منبع ذخیره مایع در بالای شرمگاهی در زیر پوست از طریق جراحی کاشته می شود. نواقص اصلی این روش احتمال عفونت (کمتر از ۵٪) و از کار افتادن دستگاه (نادر) است.

نکته: بدون نظر پزشک از مصرف دارو جدا خودداری نمایید. (خصوصا اگر تحت درمان بیماری های قلبی و عروقی هستید).

از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.

برای خرید معجون تقویت قوای جنسی مردان کلیک کنید

معجون تقویت قوای جنسی آقایان را با خواص تقویت قوای جنسی، اختلاط نعوظ، تقویت اسپرم، انزال زودرس، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.

ارتباط آنلاین در تلگرام