احساس گناه در افراد مبتلا به ایدز
راه های کنترل احساس گناه در افراد مبتلا به ایدز
در این مطلب به یکی دیگر از مشکلات افرادی که با اچ آی وی زندگی می کنند یعنی احساس گناه اختصاص دارد. به طور کلی هر انسانی ممکن است در دو حالت یکی به خاطر آنچه که انجام داده و دیگری به خاطر غفلت از انجام برخی از کارها، احساس گناه کند.
در هر دو حالت این احساس درونی در فرد به وجود می آید که من بدم. وقتی شدت این احساس زیاد شود او خود را مستحق تنبیه می داند و به خاطر همین مسئله به سوی مصرف الکل، مواد مخدر، افزایش بی بند و باری یا حتی غرق شدن در کار بیش از حد و منع کردن خود از هر گونه تفریح و خوشی روی می آورد. کاملا روشن است که او راه به جایی نمی برد و به تدریج مشکلی بر مشکلاتش اضافه می شود.
گاه این احساس گناه به دنبال تفکرات انحرافی از جمله بایدها و نبایدها به وجود می آید، شمایی که برای خود قوانین محکم به صورت من باید اینطور باشم یا باید فلان کار را بکنم و یا مثلا من نباید دچار مشکل زیادی بشوم می گذارید هر زمان که این قوانین شما شکسته شوند و نتوانید مطابق آن ها پیش بروید خود را سرزنش می کنید و برچسب منفی به خود می زنید و احساس گناه را در خود تشدید کرده و در نهایت خود یا دیگران را محکوم می سازید.
احساس گناه در افراد مبتلا به ایدز
راه های کنترل احساس گناه
برای رهایی از احساس گناه اول بایدها را در معیارها اخلاقی خود بررسی کنید. آیا آن ها مبالغه آمیز و افراطی هستند؟ بهتر است کلمه باید را با ترجیح می دهم جا به جا کنید تا از شدت قانون کاسته شود و اگر زمانی قانون عملی نشد احساس شدیدی در شما به وجود نیاید. گاهی هم با ارزیابی میزان مسئولیت خود در قبال واقعه ای می توانید احساس گناه را کاهش دهید برای مثال آیا فقط شما مسبب بروز آن واقعه بوده اید؟ یا عوامل دیگری هم دخالت داشته اند؟
در ادامه می توانید احساس گناه درونی خود را با دیگران در میان بگذارید (تخلیه هیجانی – عاطفی) و بازخورد افراد دیگر را نیز ببینید. نتیجه بازخورد می تواند این باشد که عضو مزبور، شدت مسئله خود را آنقدر نداند که در حد احساس گناه باشد و یا می آموزد که خود را تنها مسبب مسئله فوق ندانسته و این از فشار درونی او می کاهد. در نتیجه وقتی چندین نفر در این احساس مشترک باشند، خود همین حس که او تنها نیست می تواند در ایجاد آرامش به وی کمک کند.
