احساس گناه در افراد مبتلا به ایدز
راه های کنترل احساس گناه در افراد مبتلا به ایدز
در این مطلب به یکی دیگر از مشکلات افرادی که با اچ آی وی زندگی می کنند یعنی احساس گناه اختصاص دارد. به طور کلی هر انسانی ممکن است در دو حالت یکی به خاطر آنچه که انجام داده و دیگری به خاطر غفلت از انجام برخی از کارها، احساس گناه کند.
در هر دو حالت این احساس درونی در فرد به وجود می آید که من بدم. وقتی شدت این احساس زیاد شود او خود را مستحق تنبیه می داند و به خاطر همین مسئله به سوی مصرف الکل، مواد مخدر، افزایش بی بند و باری یا حتی غرق شدن در کار بیش از حد و منع کردن خود از هر گونه تفریح و خوشی روی می آورد. کاملا روشن است که او راه به جایی نمی برد و به تدریج مشکلی بر مشکلاتش اضافه می شود.
گاه این احساس گناه به دنبال تفکرات انحرافی از جمله بایدها و نبایدها به وجود می آید، شمایی که برای خود قوانین محکم به صورت من باید اینطور باشم یا باید فلان کار را بکنم و یا مثلا من نباید دچار مشکل زیادی بشوم می گذارید هر زمان که این قوانین شما شکسته شوند و نتوانید مطابق آن ها پیش بروید خود را سرزنش می کنید و برچسب منفی به خود می زنید و احساس گناه را در خود تشدید کرده و در نهایت خود یا دیگران را محکوم می سازید.
احساس گناه در افراد مبتلا به ایدز
راه های کنترل احساس گناه
برای رهایی از احساس گناه اول بایدها را در معیارها اخلاقی خود بررسی کنید. آیا آن ها مبالغه آمیز و افراطی هستند؟ بهتر است کلمه باید را با ترجیح می دهم جا به جا کنید تا از شدت قانون کاسته شود و اگر زمانی قانون عملی نشد احساس شدیدی در شما به وجود نیاید. گاهی هم با ارزیابی میزان مسئولیت خود در قبال واقعه ای می توانید احساس گناه را کاهش دهید برای مثال آیا فقط شما مسبب بروز آن واقعه بوده اید؟ یا عوامل دیگری هم دخالت داشته اند؟
در ادامه می توانید احساس گناه درونی خود را با دیگران در میان بگذارید (تخلیه هیجانی – عاطفی) و بازخورد افراد دیگر را نیز ببینید. نتیجه بازخورد می تواند این باشد که عضو مزبور، شدت مسئله خود را آنقدر نداند که در حد احساس گناه باشد و یا می آموزد که خود را تنها مسبب مسئله فوق ندانسته و این از فشار درونی او می کاهد. در نتیجه وقتی چندین نفر در این احساس مشترک باشند، خود همین حس که او تنها نیست می تواند در ایجاد آرامش به وی کمک کند.
روش حل مسئله
یکی از مهارت هایی که هر انسانی باید در طول زندگی بیاموزد روش صحیح حل مسئله و مشکلات است. معمولا ترس و اضطراب در مقابل مشکل، اجازه اتخاذ راه حل درست را به ما نمی دهد. گاهی فرد راهی جز فرار و انکار در برابر آن پیدا نکرده و این خود موجب تشدید اضطراب او می شود، در واقع فکر حل مشکل بیش از اجرای آن بزرگ و سخت به نظر می رسد. بهتر است در برابر هر مسئله ای مراحلی همچون تمرکز روی مشکل، تعریف دقیق مسئله، یافتن راه حل های مختلف، ارزیابی راه حل ها، انتخاب راه حل و بازنگری نهایی، اجرای راه حل انجام شود.
همچنین بخوانید: تغذیه مناسب برای افراد مبتلا به اچ آی وی
تمرکز روی مشکل، آشنایی با احساسات و هیجانات خود و کنترل آن ها در موقعیت های بروز مشکل باعث می شود فکر ما معطوف به مسئله شود و تمرکز لازم جهت حل مشکل ایجاد شود در این مرحله خودگویی های مثبت درونی موثر هستند.
تعریف دقیق مسئله، در مورد مسئله فکر می کنیم از کجا شروع شده ؟ دلیل آن چه بوده؟ چه کسی باید آن را حل کند؟ چه کسی باید آن را جرا کند؟ و….
یافتن راه حل های مختلف، در این مرحله بدون توجه به درست یا غلط بودن راه حل، هرچه به فکرمان می آید روی کاغذ می نویسیم.
ارزیابی راه حل ها، معمولا می توانیم 2 تا 3 راه حل بهتر را انتخاب و با هم مقایسه کنیم و مزایا و معایب هر یک را جداگانه روی کاغذ بنویسیم. روش دیر استفاده از اگر … آنوقت ….. است. مثلا اگر از فلانی کمک بخواهم آن وقت ممکن است مسئله را به دیگران بگوید پس این راه مناسب نیست.
انتخاب راه حل و بازنگری نهایی، بهترین راه حل آن است که بیشترین مزایا و کمترین معایب را داشته باشد. پس با ارزیابی دقیق، بهترین راه حل را انتخاب می کنیم البته پیش از اجرای راه حل لازم است آن را از جنبه های مختلف مورد بازنگری نهایی قرار دهیم.
اجرای راه حل، راه حل نهایی را به اجرا می گذاریم اگر نتیجه مثبت بود که چه بهتر و در صورتی که نتیجه درستی دریافت نکردیم به دنبال راه حل های بعدی می رویم.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
عرق بوقناق را با خواص تحريک کننده آنزيم های کبدی، افزايش دهنده انسولين، درمان ديابت، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
