آﯾﺎ در رژیم غذایی، ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺣﻖ دارد ﯾﺎ زﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺳﺎن؟
آﯾﺎ در رژیم غذایی، ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺣﻖ دارد ﯾﺎ زﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺳﺎن؟ بیشتر بدانید…
ﻣﺎ ﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎﺑﻊ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻃﺒﯿﻌﺖ و هستی ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺟﻮدات زﻧﺪه ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ و ﯾﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ مرده خواری را روش ﺗﻐﺬﯾﻪای ﺻﺤﯿﺢ ﺑﺪاﻧﯿﻢ و ﺑﺮای ﻫﻤﻪ ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﻧﯿﺰ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﺎزﯾﻢ. ﻣﺸﮑﻞ ﮐﺎر اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮان در زﯾﺮ درﯾﺎﻫﺎ و اﻗﯿﺎﻧﻮسﻫﺎ اﯾﻦ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪﻫﺎ را ﺑﻨﺎ ﮐﺮد؟
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻗﻮه ﻓﮑﺮی ﺑﺸﺮ ﺣﺎﺻﻞ از مرده خواری ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺣﺎل اﯾﻦ ﮐﻪ مردهﺧﻮاری ﺧﺮابﮐﺎریﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﺑﺮ روی ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب آدﻣﯿﺎن ﻧﻬﺎده اﺳﺖ و ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی رواﻧﯽ روز ﺑﻪ روز زﯾﺎدﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد.
ﺗﻔﺎوت آدﻣﯿﺰاد از ﻣﻮﺟﻮدات دﯾﮕﺮ ﻓﻘﻂ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن دو دﺳﺖ و ﯾﮏ زﺑﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ آنﻫﺎ اﻧﺴﺎن ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ و ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ و ﮐﺸﻔﯿﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﺴﻞ آﯾﻨﺪه اﻧﺘﻘﺎل دﻫﺪ. اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﭽﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪ را دور از ﻣﺮدم در ﺟﻨﮕﻠﯽ ﭘﺮورش دﻫﯿﻢ و در ﺳﻦ ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎﻟﮕﯽ او را وارد اﺟﺘﻤﺎع ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ او از ﻫﻤﻪ ﺣﯿﻮانﻫﺎ ﻫﻢ ﺣﯿﻮانﺗﺮ و اﺣﻤﻖﺗﺮ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻓﮑﺮی ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ از آن ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ در ﻃﻮل ﻣﺪت ﻫﺰاران ﺳﺎل ﺗﻮﺳﻂ ﻣﯿﻠﯿﻮنﻫﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﺪرﯾﺠﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه و ﺟﻤﻊ ﮔﺮدﯾﺪه و ﺑﻪ ﻣﺎ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ، وﮔﺮﻧﻪ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﻧﺎدان ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﯿﻤﻮن ﻫﯿﭻ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﺪارد.
ﻫﯿﭻ داﻧﺸﻤﻨﺪی ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺪون ﺧﻮاﻧﺪن و ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﺴﺎزد، ﺑﻠﮑﻪ او روی ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ ﮐﻪ در ﻣﺪت ﺻﺪﻫﺎ ﺳﺎل و ﺗﻮﺳﻂ ﺻﺪﻫﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﭼﻨﺪ ﻋﺪد ﭘﯿﭻ ﻋﻮض ﯾﺎ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﻘﺎم داﻧﺸﻤﻨﺪی ﻣﯽرﺳﺪ و ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد اﯾﻦ اﺧﺘﺮاع را ﺑﻪ ﻧﺴﻞ آﯾﻨﺪه اﻧﺘﻘﺎل ﻣﯽدﻫﺪ.
ﺑﻌﻀﯽ اﺷﺨﺎص ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﺬای مرده ﺧﻮردن، ﺷﺮاب، ﻫﺮوﺋﯿﻦ، ﺳﯿﮕﺎر و ﻏﯿﺮه ﻣﺼﺮف ﮐﺮدن و ﺳﺮﻃﺎن، ﺳﮑﺘﻪ ﻗﻠﺒﯽ، ﺳﻞ، دﯾﻔﺘﺮی، ﺟﺬام و ﻏﯿﺮه اﯾﺠﺎد ﻧﻤﻮدن و ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎ و داروﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﮐﺮدن، اﯾﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺑﺮﺗﺮی اﻧﺴﺎن ﺑﺮ ﺣﯿﻮان و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺗﻤﺪن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ! و ﺣﺎل اﯾﻦ ﮐﻪ اﯾﻦﻫﺎ در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮﺑﺮﯾﺖ اﻧﺴﺎن را ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
آﯾﺎ در رژیم غذایی، ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺣﻖ دارد ﯾﺎ زﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺳﺎن؟
ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای رﺷﺪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻏﺬای مرده و ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﻻزم ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮ ﻏﺬای ﭘﺨﺘﻪ ﻗﺎدر ﺑﻮد ﺑﺮای ﻫﺮ ﻧﺴﻞ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ رﺷﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﺪﻫﺪ، اﮐﻨﻮن ﻗﺪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ. اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻃﺮز ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﺪن ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ زراﻓﻪ ﺑﺮای ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﺧﻮراک ﺧﻮد داﺋﻤﺎ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﺮده اﺳﺖ دﻫﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ درﺧﺘﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮدن او ﺑﻪ اﯾﻦ درازی در آﻣﺪه اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ، ﺧﻮک ﭼﻮن ﻏﺬای ﺧﻮد را ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺧﺎک ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮده ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮔﺮدن او ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ.
ﭼﻨﺪ ﻧﺴﻞ ﺑﺸﺘﺮ ﻃﻮل ﻧﻤﯽ ﮐﺸﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺗﻤﺎم ﭘﺎ ﮐﻮﺗﺎه، دﺳﺖ ﮐﻮﺗﺎه، ﺑﯽدﻧﺪان، ﺷﮑﻢ ﮔﻨﺪه، ﮔﺮدن ﺑﺎ ﻏﺒﻐﺐ و ﺗﻤﺎم ﻣﺮﯾﺾ و ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﻨﺪ. اﮐﻨﻮن ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ای رﺳﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺗﺤﻤﻞ آن اﻣﮑﺎنﭘﺬﯾﺮ ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺨﻨﺎن ﺣﻖ ﺧﻮد را ﺑﺪون ﺑﯿﻢ و ﺑﺎک ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺮدم ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﻢ و ﯾﮏ راه ﭼﺎره ﺑﻪ آنﻫﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ.
