گیاه لفاح چیست و چه خواصی دارد؟

لفاح و خواصش را بشناسیم !

به فارسی مهر گیاه، مردم گیاه و سگ کش و در کتب طب سنتی با نام های لفاح، شابیزک، شابیزج و مغد نام برده شده است، ریشه لفاح را یبروح الصنم یا یبروج سریانی گویند.

مشخصات گیاه لفاح !

لفاح گیاهی است علفی بدون ساقه که کلیه قسمت های آن سمی است، برگ های آن بزرگ و پهن با بو و طعم نامطبوع است، ریشه آن ضخیم گوشتی که معمولا دو شاخه دارد. گل های آن بزرگ متعدد به رنگ های آبی، بنفش، سرخ، سفید که معمولا در وسط برگ ها ظاهر می شود و در شب ها درخشش دارد. میوه آن متورم و گوشتی از نظر ظاهر شبیه بادمجان، مدور و زرد رنگ است. تخم آن شبیه تخم سیب است.

ریشه گیاه لفاح در کتب طب سنتی یبروح الصنم نام برده می شود. یبروح لغت سریانی است و به معنای دارنده دو چهره است. یبروح الصنم که بیخ یا ریشه لقاح وحشی است به شکل دو انسان که رو به روی یکدیگر هستند می باشد. به فارسی این گیاه را سگ کش نیز می گویند. در بین عوام مشهور است که هرکس این گیاه را از زمین بکند هلاک می شود لذا برای کندن گیاه معمول است که پس از خالی کردن اطراف ریشه ریسمانی به آن بسته و سر دیگر ریسمان را به گردن سگی می بندند و سگ را رم می دهند تا در اثر تکان سگ ریشه از زمین کنده شود.

شاید این کار به این دلیل باشد که چون گیاه بسیار سمی است و ریشه دو شاخه و دو شعبه آن محکم در زمین مستقر است و کندن آن با دست ممکن است موجب ایجاد خراش در دست و نفوذ ماده سمی گیاه و مسمومیت انسان شود لذا برای کندن آن برای اینکه رعایت احتیاط های لازم از نظر عدم تماس با بدن را بنمایند از این شیوه ابتدایی استفاده می کرده اند و همین فلسفه نامگذاری آن به سگ کش گردیده است.

گیاه لفاح چیست و چه خواصی دارد؟

محل رویش گیاه لفاح

این گیاه در مناطق با شرایط اقلیمی مدیترانه ای و نقاط ییلاقی و نقاط باتلاقی و سایه دار می روید و بومی جزیره سیسیل در جنوب ایتالیا می باشد. در کتب طب سنتی آمده است که محل مناسب رویش این گیاه به طور وحشی مقابر و نقاط سایه دار است. در بعضی از گزارش ها ذکر شده که تا به حال در ایران شناسایی نشده است. در کتب طب سنتی نیز اشاره ای به مشاهده این گیاه در فارس شده است.