نگهداری گربه و ابتلا به اسکیزوفرنی
نگهداری گربه و ابتلا به اسکیزوفرنی
علت به وجودآمدن این تفکر
مطالعات اخیر نشان می دهد که نگهداری از گربه می تواند خطر ابتلا به اسکیزوفرنی و اختلالات روانی مرتبط با آن را افزایش دهد. تحقیقاتی در استرالیا نشان داده است که تماس با گربه ممکن است این خطر را دو برابر کند. با این حال، نیاز به تحقیقات بیشتری برای درک کامل این ارتباط و عوامل احتمالی دخیل در آن وجود دارد.
نگهداری گربه و ابتلا به اسکیزوفرنی
ایدهٔ ارتباط بین گربه ها و اسکیزوفرنی برای اولین بار وقتی عمومیت یافت که پژوهش‌هایی نشان دادند که عفونت با توکسوپلاسما در برخی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر مشاهده شده است. توکسوپلاسما گوندی یک پارازیت تک سلولی است که در چرخهٔ طبیعی خود میزبان نهایی اش گربه ها هستند؛ یعنی انگل در رودهٔ گربه بالغ تولید شده و تخم هایی (اوسیست‌ها) در مدفوع آن‌ها دفع می شوند. انسان ها می توانند از راه های مختلفی به این انگل آلوده شوند
- تماس مستقیم با مدفوع گربهٔ آلوده (مثلاً هنگام تمیز کردن جعبهٔ خاک)
- خوردن گوشت نیم پز یا خام حاوی کیست انگل
- مصرف آب یا محصولات آلوده، یا انتقال مادربه جنین
این مسیرهای انتقال، منجر شد تا پژوهشگران فرض کنند قرار گرفتن در معرض توکسوپلاسما ممکن است در برخی افراد به‌ویژه آن‌هایی که زمینهٔ ژنتیکی یا عوامل خطر دیگر دارند، خطر بروز اختلالات عصبی یا روان‌پریشی را افزایش دهد.
اسکیزوفرنی چیست؟
اسکیزوفرنی یک اختلال روانی جدی و پیچیده است که با اختلال در تفکر، ادراک و احساسات همراه است. افراد مبتلا ممکن است توهم (شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند)، هذیان (باورهای نادرست و محکم)، گفتار یا رفتار نامنسجم و کاهش علاقه و احساسات را تجربه کنند. این بیماری معمولاً در اوایل بزرگسالی شروع می‌شود و علل آن ترکیبی از عوامل ژنتیکی، ناهنجاری‌های شیمیایی مغز و عوامل محیطی است. درمان شامل داروهای ضدروانپریشی، روان‌درمانی و حمایت اجتماعی است که می‌تواند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. تشخیص زودهنگام و پیگیری منظم اهمیت زیادی دارد.
