معرفی گیاه دند یا حب السلاطین

معرفی گیاه دند یا حب السلاطین و خواص آن

در کتب طب سنتی با نام های دند، حب السلاطین و حب الملوک آمده است. دانه میوه درختچه ای است که درختچه آن را بید انجیر ختایی و خروج صینی نامند.

مشخصات دند

بید انجیر ختایی درختچه ای است به بلندای حدود 4 متر، برگ های آن بیضی، نوک تیز و دندانه دار است. برگ های قسمت پایین ساقه کمی گرد و قلبی شکل می باشد. گل های آن کوچک، معطر، به صورت خوشه ای و دو نوع نر و ماده آن معمولا روی یک پایه قرار دارند. میوه آن پوشینه در ابعاد یک فندق که در داخل آن معمولا 3 عدد دانه جای دارد. این دانه ها که دند نامیده می شوند دارای مقدار زیادی روغن است و این روغن مسهل بسیار قوی می باشد. مستعمل در طب سنتی دانه گیاه است و هر دانه در ابعاد یک پسته کوچک است که دارای غشای نازکی بوده و در داخل غشا مغز دانه قرار دارد. مغز شامل دو قطعه به هم پیوسته است.

مغز دند اگر تازه باشد سفید است و وقتی کمی کهنه شد زرد رنگ و اگر خیلی کهنه باشد سیاه رنگ می شود و اگر دند پوست گرفته شده مدتی باقی مانده باشد اکسیده شده و فاسد می شود و مصرف آن مسمومیت ایجاد می نماید. بید انجیر ختایی بومی چین است و در هندوستان در بنگاله و سنجرستان نیز انتشار دارد. در ایران تا به حال دیده نشده است. طعم دانه ها ابتدا تلخ و سپس تند و سوزاننده است.

معرفی گیاه دند یا حب السلاطین

خواص و کاربرد دند را بدانیم.

تمام اسناد و مدارک، خاصیت مسهلی بسیار قوی و سمی بودن دانه و روغن دند را تایید می کنند. اثر مسهلی هر قطره از روغن دند معادل اثر مسهلی 30 گرم روغن کرچک است و در مصارف داخلی نباید مصرف شود به خصوص برای اشخاص مبتلا به التهاب روده، بیماری های مثانه، زنان باردار و مبتلایان به بواسیر، خوردن آن زیان آور حتمی است ولی اگر اشخاص در غیر موارد بالا به علت احتیاج درمانی خاصی طبق تجویز پزشک لازم باشد مصرف کنند معمولا یکی دو قطره آن تقریبا کافی است که مخلوط با روغن کرچک خورده شود ولی به هر حال در روده ها تولید صدا می کند و در ناحیه مقعد باعث احساس سوزش می شود چون محرک و تاول آور است.

مالیدن آن روی پوست، پوست را قرمز می کند و ادامه مالیدن موجب بروز تاول و تحریک شدید پوست می شود از این خاصیت آن در بعضی موارد روماتیسم، سیاتیک، ورم مفاصل و ذات الریه استفاده می شود.