خواص گیاه دارویی کادی در طب سنتی

خواص گیاه دارویی کادی در طب سنتی را بشناسیم.

گیاهی است که در طب سنتی با نام های کادی و کاذی می نویسند و کادی لغت عربی است که در یمن به این گیاه گفته می شود. نام دیگر عربی آن که بیشتر معمول بود کدر می باشد.

مشخصات گیاه کادی

کادی درختچه ای است کوتاه خیلی منشب برگ های آن زیاد، خطی، دندانه دار، بدون دم برگ، زبر و به هم پیچیده شبیه برگ های نخل، کنار برگ ها دندانه دار و دندانه ها خاردار است. از برگ های کادی در یمن و عمان مانند برگ های خرما گلیم و سجاده نماز و نظایر آن می بافند.

خواص گیاه دارویی کادی در طب سنتی

گل های آن دو پایه نر و ماده جداگانه است و شکوفه ها مانند شکوفه های خرما به رنگ سفید مایل به زرد، خوشبو و معطر مانند عطر بیدمشک میوه آن به شکل گروهی ظاهر آن شبیه آناناس است. هر میوه گوشتی ناشکوفا که در داخل آن یک هسته سخت استخوانی غیر خوردنی قرار دارد شبیه هسته هلو از گل های آن معمول است عرق می گیرند و به عرق کادی معروف می باشد و عطر آن شبیه بید مشک است. از گل  و شکوفه های کادی شربت درست می کنند. به این ترتیب که شکوفه ها را در آب جوش مالیده و له کرده و با شکر قوام می آورند. روش دیگر آن است که چوب آن را به صورت خاک اره در آورده و می جوشانند و با شکر قوام می آورند.

خواص روغن کادی

روغن کادی نیز در طب سنتی مصارفی دارد و برای تهیه آن گل های کادی را گرفته در روغن کنجد می جوشانند و یا طبق رسم قدیم گل ها را در روغن کنجد ریخته و 40 روز در آفتاب گرم می گذارند و در خلال این 40 روز چند بار گل ها را عوض کرده و گل تازه در آن می ریزند و پس از 40 روز روغن حاصل می شود که آن را روغن کادی یا دهن الکادی می نامند.

این درختچه در عمان و در یمن و در سواحل هند فراوان است. در ایران نیز در بلوچستان در ناحیه به نام شابیلاوول دیده می شود. در اختیارات بدیعی آمده است که گیاه کدر یا کادی در گرمسیرات فارس بسیار است و نام علمی آن گل کبدی می باشد ولی تا حالا گزارشی از گیاه شناسان ایران در این مورد در دست نیست.