خواص سرو کوهی را بدانیم

با خواص سرو کوهی (پیرو) آشنا شوید

در کتب طب سنتی انواع گیاه سرو کوهی را با نام های عرعر، شجره الابهل و در کتب فارسی قدیم انواع آن با نام فارسی کوکلان، ناژون، سرو کوهی، ورس، آورس، سندروس، ارس و تعدادی نام های دیگر آمده است. این گیاه دارای خواص دارویی و درمانی فراوانی می باشد. گیاه سرو کوهی یا پیرو دارویی است مدر، ضد نفخ و به صورت جلدی در درمان بیماری های روماتیسمی و درد مفاصل مصرف می شود. از این گیاه، محلول های الکلی اشتهاآوری به نام لیکور تهیه می کنند. حال در این مطلب با خواص سرو کوهی آشنا شوید.

گیاه پیرو

پیرو یکی از انواع سرو کوهی است که در ایران با نام های محلی مختلفی شناخته می شود. از جمله در گرگان پیرو، در درفک و شیرکوه گیلان اربس – اربز، در دیلمان ابرسک، در نور و کجور ریس، در رودسر ارس، در سواد کوه لمبیره، در ارسباران چتنه، در قطور آذربایجان چچم و در آذربایجان آردوس، سلو آغاجی می نامند. در کتب طب سنتی با نام های عرعر و سرو جبلی و شیزی آمده است. به هندی نیز عرعر و در مناطقی از هند ابهل نامند.

مشخصات ظاهری گیاه سرو کوهی

پیرو (با نام علمی Juniperus communis) درختچه ای است کوچک از خانواده سرو (Cupressaceae)، یک پایه یا دو پایه، بلندی آن در بعضی نقاط تا 12 متر (ارتفاع در نواحی مختلف متفاوت است) می رسد ولی اغلب به صورت درختچه کوتاه و گسترده روی زمین است که با پنجه زدن و خوابیدن ساقه، مرتب تکثیر می شود و به تدریج قطعه زمین را مفروش می کند. به همین دلیل است یکی از نام های انگلیسی آن سرو زمینی است.

خواص سرو کوهی را بدانیم