بررسی ضایعات خطرناک

بررسی ضایعات خطرناک در سطح شهر

اکثر مردم نمی دانند که چگونه مواد زائد خطرناک خانگی را به طرز صحیحی دور بریزند. بعضی ها ناآگاهانه مواد سمی را در زهکش یا داخل سیستم فاضلاب خالی می کنند که احتمالا بدترین راه ممکن برای رهایی از آن هاست. زیرا تاسیسات تصفیه فاضلاب برای به کار بردن این مواد خطرناک طراحی نشده است. نتیجه نهایی این عمل می تواند آلودگی شدید آب ها باشد. تخلیه آن ها در محل های دفن زباله نیز غیر عملی است زیرا می توانند به آب های زیرزمینی رخنه کرده وارد آب های سطحی شده و یا هوا را آلوده کنند. از آنجایی که چنین مقادیر زیادی مواد خطرناک مورد مصرف بوده و دارای چنان اثر کشنده ای روی محیط زیست می توانند باشند بسیار مهم است که بدانیم با چه نوع موادی سروکار داریم و چگونه از آن ها نگهداری و سپس دفع کنیم.

آیا می دانید؟

مواد زاید خطرناک یافت شده در اطراف خانه ها شامل رنگ ها و تینرها، باطری های اتومبیل، پاک کننده های اجاق ها و سینک ها، نفتالین، پولیش میز و صندلی و پارکت، روغن ترمز یا گیربکس، ضد یخ، پاک کننده های فرش و رومبلی، آفت کش ها و غیره می باشند. حتی موادی که برای پاک کردن توالت ها به کار می روند خطرناک به حساب می آیند. به نظر می رسد که مردم اطلاعات زیادی در مورد کار با مواد خطرناک ندارند در یک شهر متوسط 100 نفری در هر ماه حدود 3/75 تن مواد پاک کننده کاسه توالت، 13/75 تن مایع پاک کننده خانگی و 3/44 تن روغن موتور وارد زهکش های شهری می شود.

حال ممکن سوال پیش آید که چگونه می شود فهمید که چیزی ماده زاید خطرناک است و چیز دیگر نیست؟ از اطلاعات منابع قابل دسترس استفاده کنید.

بررسی ضایعات خطرناک

چه کار باید انجام داد؟

مواد خطرناک را به طور صحیحی نگهداری کنید. آن ها را در ظرف اصلی خودشان نگه دارید تا شخص دیگری آن ها را با چیز دیگری اشتباه نگیرد و استفاده غلط از آن نکند. دقت کنید که برچسب ها محکم به جعبه چسبیده باشند. آن ها را در مکان خنک و خشکی دور از دسترس کودکان نگه دارید.

اگر ظرف اصلی نشت بکند تمام آن را در داخل ظرف بزرگتری گذاشته و اطلاعات لازم را روی آن بنویسید. سعی کنید مقدار مواد سمی را که استفاده می کنید کاهش دهید.