از خواص کنگر چه می دانید ؟
به فارسی کنگر می نامند. در کتب طب سنتی با نام های حرشف بری شناخته می شود. دو نوع است نوعی از آن بزرگ یا به اصطلاح طب سنتی صنف کبیر است. گیاهی است یک ساله که به طور پرورشی کاشته می شود و در اروپا و آمریکا معمول است که آن را می کارند. برگ های آن دارای نوعی دمبرگ دراز گوشتی متورم که تا یک متر هم می رسد و در انتهای آن ها قسمت سبز برگ که شدیدا مشعب است قرار دارد و ساقه های گل دهنده منتهی به کاپی تول با گل های آبی است.
از خواص کنگر چه می دانید ؟
در این نوع کنگر به جای کاپی تول سبز که در کنگر فرنگی مصرف غذایی داشت این دمبرگ های ضخیم گوشتی است که به مصرف می رسد. به عقیده عده ای از گیاه شناسان این نوع منشا نژادی کنگر فرنگی می باشد.
نوع دوم که آن را حرشف بری صغیر می گویند یا کنگر وحشی همان نوع کنگر صحرایی است که در ایران به نام کنگر نامیده می شود و از آن به عنوان سبزی استفاده می شود. از نظر ارتفاع کوچک، دارای برگ های خیلی کوچکتر از نوع قبلی با دمبرگ های گوشتی خوراکی با رنگ روشن منتهی به قسمت سبز برگ که آن هم به خارهایی منتهی می باشد.
کنگر در ایران در کوه های جنوب و کرمان و نزدیک اصفهان، خرم آباد غرب، آبادان، کازرون، اراک، بیشه، رزوند، کوه های منطقه مرکزی به طور وحشی می روید.
همچنین بخوانید: خواص تغذیه ای و درمانی آرتیشو
خواص کنگر را بدانیم.
کنگر وحشی یا به عبارت دیگر کنگر صحرایی از نظر طبیعت گرم و خشک و به همین علت است که اغلب آن را با ماست می خورند که برای گرم مزاجان نیز مناسب شود. خواص آن شبیه کنگر فرنگی و در تمام موارد از آن قوی تر، خوردن آن موجب خارج شدن اخلاط سینه است اگر گرم مزاجان به تنهایی آن را بخورند عوارضی دارد که برای رفع آن باید از سرکه استفاده کنند یا با ماست بخورند. مالیدن ضماد یا عصاره آن برای دفع جرب مفید است.
