آرمیدگی روشی برای کنترل فشارهای روانی
آرمیدگی روشی برای کنترل فشارهای روانی
بدن از جهتی نشانه ای از ذهن است و بنابراین آنچه در ذهن جاری است در بدن منعکس می شود و تنش بدنی تا حدی بر اثر فعالیت ذهنی ایجاد می شود. آرمیدگی خاصیت تسکین دهندگی دارد با این همه مفید است به ویژه اگر بتوانید ذهن خود را نیز آرام سازید.
آرمیدگی عمیق
به منظور ایجاد آرمیدگی ابتدا باید بدن را در وضعیتی راحت قرار دهیم. در آرمیدگی عمیق که معمولا اما نه لزوما به معنای دراز کشیدن است، در حالت نشسته روی صندلی هم ایجاد آرمیدگی کاملا امکان پذیر است. هر چه بدن صاف تر باشد آرمیدگی روی صندلی آسان تر می شود.
کف پاها صاف روی زمین قرار گیرند زیرا وقتی پاها روی هم باشد در جریان یافتن خون ایجاد اختلال می شود. با توجه به نفس هایتان، تمرین خود را شروع کنید. تمام ماهیچه های قفسه سینه و شکم را آرام سازید در صورت نیاز با یک تنفس عمیق آغاز کنید. سپس در حالی که ماهیچه های سینه و شکم آرام شده فقط به حرکات دم و بازدم طبیعی خود توجه کنید. تلاش نکنید که تنفس خود را عمیق تر یا سطحی تر کنید بلکه متوجه بالا و پایین رفتن قفسه سینه و شکم خود شوید.
آرمیدگی روشی برای کنترل فشارهای روانی
بعد از آن که تنفس آرام و منظم شد توجه خود را به محل تلاقی گردن و کتف، اولین دروازه بدن معطوف کنید این همان جایی است که در طول روز مقدار زیادی تنش در آن انبار می شود و منبع بسیاری از سردردهای تنشی است. حال کتف ها را آرام کنید و اگر نشسته یا دراز کشیده و تکیه داده اید، بازوها و سر را در حالت تعادل و آرمیدگی قرار دهید و توجه کنید که آرامیدگی از بازوها به قسمت های پایین دست شما گسترش می یابد.
وقتی تنش این دروازه را می بندد جریان خون کم می شود بنابراین همچنان که آرام و آرام تر می شوید به جریان یافتن آزادانه خون به سوی انگشتان دست توجه کنید. سپس به گردن و پوست سر و صورت توجه کنید و ببینید که تنش از اطراف چشم ها، دهان و آرواره بیرون می رود. آنگاه ببینید که همراه با هر بازدم تنش باقی مانده به راحتی از دروازه اول خارج شده و محو می شود.
سپس به دروازه دوم توجه کنید که در لگن خاصره قرار دارد. تنش در اینجا تمام ماهیچه های لگن خاصره را سفت و منقبض می کند. حالا آرام بمانید تا همه آن تنش کاملا از بین برود و همزمان ماهیچه های ران و ساق و پاشنه پا را آرام سازید. اگر نشسته اید به سنگینی پاها روی زمین توجه کنید. سپس از جریان و حرکت آزادانه خون به سوی انگشتان پا آگاه شوید و همراه با هر بازدم تنش باقی مانده را از این دریچه دوم در لکن خاصره بیرون برانید.
